ارزيابي پياده روهاي شهري با تاكيد بر مطلوبيت شهري (مطالعه موردي: شهر رشت)

(Evaluation city sidewalks with an emphasis on urban utility (Case study: Rasht

امروزه افزايش شهرها و رشد شهر نشيني و در نتيجه استفاده روزافزون از اتومبيل و وسايل نقليه عمومي نه تنها باعث افزايش اثرات مخرب آنها بر محيط زيست شهري شده، بلكه براي سلامت انسانهاي شهر نشين نيز مشكلاتي را به همراه داشته است. يكي از مهمترين عوامل موثر بر كاهش اين اثرات نامطلوب، ايجاد فضاهايي مطلوب جهت پياده روي در محيط هاي شهري است. شهر رشت به عنوان مركز استان گيلان بدليل آب و هواي معتدل و وجود زمينهاي حاصلخيز داراي فشرده ترين نسبت جمعيت به وسعت در ميان شهر هاي ايران است، در نتيجه اهميت ايجاد پياده روهاي مناسب براي تشويق مردم به پياده روي امري الزامي است. هدف اين پژوهش ارزيابي سه پياده رو اصلي شهر رشت با استفاده از اولويت بندي مولفه هاي مطلوبيت شهري است. روش تحقيق بر مبناي روش توصيفي – تحليلي است و از روش تحليل سلسله مراتبي(AHP) جهت تعيين اولويت معيارها و زيرمعيارهاي موثر بر مطلوبيت فضاهاي پياده روي استفاده شده است. نتايج بدست آمده نشان مي دهد بر اساس اولويت معيارها و زير معيارهاي منتخب و موثر بر كيفيت فضاهاي پياده روي، پياده رو خيابان مطهري بالاترين ميزان كيفيت و پياده رو خيابان شريعتي و خيابان امام خميني به ترتيب رتبه هاي بعدي را از نظر كيفيت مولفه هاي مطلوبيت فضاهاي پياده روي به خود اختصاص مي دهند. در ميان معيارها و زير معيارهاي مورد بررسي معيارهاي عملكردي داراي بالاترين اولويت و زيرمعيارهاي نظافت و پاكيزگي، تعاملات اجتماعي و خوانايي و تصوير پذيري به ترتيب بالاترين اوزان را به خود اختصاص دادند.

Today, rise of cities and urbanization and consequently increasing use of cars and public transports not only increase their destructive effects on the urban environment, but also make many problems for the health of city-dwellers. One of the most important factors in reducing these adverse effects is creating ideal spaces for walking in urban environments. City of Rasht, capital of Gilan province, has the most density of population due to it's temperate climate and fertile land among cities of Iran, so the importance of proper sidewalks to encourage walking in the city seems to be necessary. The aim of this study is to evaluate three main pedestrians of Rasht by prioritizing urban utility components. The method is based on descriptive – analytical method. The results show that on the basis of prioritized and effective criteria and sub-criteria on the quality of the space walk, Motahari sidewalk has the highest quality and Shariati and Imam Khomeini sidewalks have the next levels in terms of quality components of walking space.