تاثير عصاره الكلي بره موم بر فعاليت پروتئازي جدايه هاي باليني كانديدا آلبيكنس

Effecte of ethanolic extract of propolis on protease activity of clinical isolates of Candida albicans

كانديدا آلبيكنس (Candida albicans) يكي از شايع ترين مخمرهاي فرصت طلب انساني و حيواني است و در افراد داراي نقص سيستم ايمني طيف وسيعي از بيماريها را ايجاد ميكند. از مهم ترين فاكتورهاي حدت در اين مخمر ميتوان به آنزيم هاي ترشحي پروتئاز اشاره كرد كه نقش مهمي را در بيماريزايي و تهاجم ايفا مي كند. شكست درمان مبتلايان به عفونتهاي ناشي از كانديدا آلبيكنس با داروهاي ضد قارچي رايج̜ تحقيق بر روي عوامل ضد قارچي جديد را اجتناب ناپذير ميكند. در اين راستا فعاليت پروتئازي جدايه هاي كانديدا البيكنس در حضور عصاره الكي بره موم بررسي گرديد. نمونه هاي مورد نظر از ضايعات دهان (15)˓ ناخن (8) و واژن (15) جدا شدند. در ابتدا فعاليت پروتئازي درتمام جدايه ها محاسبه گرديد سپس از كمترين غلظت ممانعت كننده عصاره الكلي بره موم بدست آمده در مطالعه قبلي، براي ارزيابي فعاليت پروتئازي در گروه تيمار استفاده گرديد. نتايج نشان داد، ميانگين كمترين غلظت مهار كننده و كمترين غلظت كشنده بره موم براي تمامي جدايه هاي مورد مطالعه به ترتيب 6/360 و 1/1250 ميكروگرم در هر ميلي ليتر تعيين گرديد. ميانگين فعاليت پروتئازي در گروهاي ناخن، واژن و دهان به ترتيب برابر است با %03/0± 2/0˓ %06/0± 34/0 و %06/0 ± 35/0 محاسبه گرديد. فعاليت پروتئازي تمام گروه ها پس از تيمار با بره موم نسبت به گروه كنترل به طورمعناداري كاهش پيدا كرده است P<0.0001)). با توجه به خاصيت بره موم در كاهش فعاليت پروتئازي در جدايه ها شايد بتوان از آن در كاهش بيماريزايي و درمان عفونتهاي كانديدايي بهره جست.

Candida albicans is one of the most common human and animal opportunistic yeasts and causes a wide range of diseases in immunocompromised individuals. Among the most important virulence factors in this yeast are the protease secreting enzymes that play an important role in pathogenesis and invasion. Failure to treat patients infected by Candida albicans infections, with conventional antifungal drugs has led to an inevitable research on new antifungal agents. In this regard, the protease activity of Candida albicans isolates in the presence of propolis extract was investigated in this research. The specimens were isolated from oral (15); nail (8) and vaginal (15) lesions. Protease activity was initially calculated in all isolates, and then the minimum inhibitory concentration of propolis extract obtained in the previous study was used to evaluate the protease activity in the treatment group. Results showed that the mean of minimum inhibitory concentrations and minimum fungicidal concentrations of propolis for all the isolates were 360.6 and 1250.1 μg / ml, respectively. The mean of protease activity in nail, vaginal and oral groups was 0.34±0.06, 0.02±0.03 and 0.35±0.06, respectively. Protease activity of all groups after treatment with propolis decreased significantly compared to control group (P <0.0001). Due to the property of propolis in reducing protease activity in isolates,