اثربخشي درمان شناختي و رفتاري گروهي بر كاهش اضطراب جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

The effectiveness of group cognitive-behavioral therapy on reduction of anxiety of disabled veterans with post-traumatic stress disorder (PTSD)

مقدمه: وجود 8 سال جنگ تحميلي در ايران موجب شده است گروه قابل توجهي از رزمندگان و جانبازان به علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دچار شوند. در اين مطالعه اثر گروه­درماني شناختي-رفتاري بر كاهش اضطراب ناشي از اختلال استرس پس از سانحه مورد بررسي قرار گرفت. روش كار: اين پژوهش كاربردي با طرح نيمه آزمايش به صورت پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل در سال 97-1396 در بيمارستان روان‌پزشكي صدر شهر تهران انجام پذيرفت و تعداد 30 نفر از جانبازان مبتلا به (PTSD) به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و گواه تقسيم شدند. گروه آزمايش به مدت 14 جلسه تحت درمان شناختي-رفتاري قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده‌ها، مقياس سنجش اضطراب و استرس و افسردگي DASS-21 بود. تجزيه و تحليل آماري داده‌ها به روش تحليل كوواريانس تك متغيره و آزمون لوين انجام شد. يافته‌ها‌: پس از تعديل نمرات پيش‌آزمون تفاوت بين گروه آزمايش و كنترل معني‌دار بود. بر اساس تحليل كوواريانس يك طرفه به روي نمره كل افراد در متغير اضطراب بين گروه آزمايش و كنترل تفاوت معني‌داري وجود داشت (05/0 > P) و (372/19= F) . بحث و نتيجه‌گيري: اين مداخله نشان داد كه درمان شناختي-رفتاري موجب كاهش اضطراب در جانبازان مبتلا به استرس پس از سانحه شده است.

Background: Eight years of imposed war between Iran and Iraq has caused a considerable number of soldiers and disabled veterans to experience symptoms of posttraumatic stress disorder (PTSD). In the present study, the effect of group cognitive-behavioral therapy on reduction PTSD caused anxiety has been studied. Methods: This applied study was conducted in the form of a quasi-experimental study with a pre-test, post-test design and a control group at Sadr psychiatric hospital in Tehran during the years 2017-18. A total of 30 disabled veterans with PTSD were selected through an available sampling method, and divided into two groups: experimental and control group. The experimental group underwent cognitive-behavioural therapy for 14 sessions. The depression, anxiety and stress scales (DASS-21) was used for data collection. Data were analysed by analysis of covariance (ANCOVA) and Levene’s test. Results: After modifying pre-test scores, the difference between experimental and control groups was significant. Based on the one-way ANCOVA carried out on the subjects’ total scores, there was a significant difference between experimental and control groups in the “anxiety” variable (P < 0.05) and (F=19.372). Conclusion: This intervention showed that cognitive-behavioural therapy had reduced anxiety among disabled veterans with PTSD.