تأثير تمرين هوازي و مصرف ال كارنيتين بر برخي فاكتورهاي استرس اكسيداتيو كليه موش صحرايي ديابتي

Effect of Aerobic Training and L-Carnitine Consumption on Some Oxidative Stress Factors in Diabetic Rat kidney

زمينه و هدف: مصرف آنتي‌اكسيدان‌هاي غيرآنزيمي‌به صورت مكمل‌هاي غذايي، مي‌توانند از طريق شكار راديكال­هاي آزاد تأثير مثبتي درجهت كاهش استرس اكسيداتيو داشته باشند. از طرفي ورزش مناسب يكي از عوامل سبك زندگي است كه براي كاهش خطر راديكال­هاي آزاد شناخته شده است. هدف از اين پژوهش تعيين و تأثير تمرين هوازي و مصرف ال كارنيتين بر برخي از فاكتورهاي استرس اكسيداتيو كليه موش صحرايي ديابتي بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، تعداد 45 سر موش نر نژاد ويستار در محدوده وزني 200 تا 300 گرم ، به طور تصادفي به شش گروه؛ شم(5 سر رت)، كنترل سالم(8 سر رت)، كنترل ديابتي(8 سر رت)، ديابتي دريافت كننده ال كارنيتين(8 سر رت)، ديابتي تمرين هوازي(8 سر رت) و ديابتي تمرين هوازي و دريافت كننده ال كارنيتين(8 سر رت) تقسيم شدند. رت­ها با تزريق تك دوز STZ(استرپتوزوتوسين) به مقدار 55 ميلي­گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن به صورت زير صفاقي ديابتي شدند. رت­هايي كه گلوكز سرم آنها از 300 ميلي­گرم بر دسي­ليتر بالاتر باشد به عنوان ديابتي در نظر گرفته شدند. رت­هاي دريافت كننده ال‌كارنيتين روزانه 100 ميلي­گرم ال كارنيتين را به صورت خوراكي دريافت كردند. پروتكل تمريني هوازي شامل پنج جلسه در هفته، از 20 دقيقه، سرعت 10) متر بر دقيقه) و شيب صفر درجه در هفته اول شروع شده و به صورت تدريجي در هفته ششم به 40 دقيقه، سرعت 20(متر بر دقيقه) و شيب 5 درجه رسيد. متغييرهاي وابسته تحقيق 24 ساعت پس از آخرين جلسه برنامه تمريني به وسيله دستگاه الايزا و در بافت كليه اندازه‌گيري شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاه از آزمون‌هاي آماري شاپيرو ويلك، آناليز واريانس دو طرفه و تعقيبي توكي تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: شش هفته تمرين هوازي، مكمل ال كارنيتين ومداخله تركيبي تمرين هوازي و مكمل ال‌كارنيتين بر فاكتور مالون دي‌آلدهيد(MDA) و سوپراكسيد ديسموتاز(SOD) بافت كليه موش­هاي مبتلا به ديابت تأثير معني­داري نداشت(05/0p>)، ضمناً شش هفته تمرين هوازي بر فاكتور گلوتاتيون پراكسيداز(GPX) بافت كليه موش­هاي مبتلا به ديابت تأثير معني­داري دارد(0/003=p)، اما مكمل به تنهايي و مداخله تركيبي تمرين هوازي و مكمل بر فاكتور GPXبافت كليه موش ­هاي مبتلا به ديابت تأثيري نداشت(0/05p>). نتيجه‌گيري: مصرف مكمل ال‌كارنيتين همراه با فعاليت ورزشي منظم، مي‌تواند اثرات سودمندي بر سيستم دفاع آنتي اكسيداني بدن و كاهش استرس اكسيداتيو در آزمودني‌هاي ديابتي نوع 2 داشته باشد.

Background & aim: The use of non-enzymatic antioxidants in food supplements and proper exercise can have a positive effect on decreasing oxidative stress by free radical hunting. The purpose of this study was to investigate the effect of aerobic training and consumption of l-carnitine on some of the oxidative stress factors in diabetic kidney. Methods: In the present experimental study, 45 male Wistar rats(200-300 gr) were randomly divided into six groups: 1) sham group, 2) healthy control group 3) diabetic control group, 4) diabetic group receiving l-carnitine, 5) diabetic group of aerobic training, 6) diabetic group of aerobic training and receiving l-carnitine. Rats were diabetic peritoneal injected with nicotinic amide and a single dose of STZ of 55 mg / kg body weight. Rats in the L-carnitine group received daily of 100 mg of l-carnitine orally. The aerobic exercise protocol included five sessions per week on the treadmill. Data were analyzed by two way ANOVA and Tukey post hoc test at P <0.05. Results: Six weeks of aerobic exercise, supplementation of l-carnitine and combined intervention of aerobic exercise and supplementation of l-carnitine do not have a significant effect on MDA and SOD factors of kidney tissue in diabetic rats(p>0.05). However, six weeks of aerobic exercise had a significant effect on GPX factor in kidney tissue in diabetic rats (p=0.003). Moreover, supplementation and combined intervention of aerobic exercise and supplementation of l-carnitine did not have a significant effect on GPX factor of kidney tissue in diabetic rats (p>0.05) Conclusion: L-carnitine supplementation intake with regular exercise can have beneficial effects on the body, antioxidant defense system and decreases oxidative stress in rats with type 2 diabetes.