ناهنجاري‌هاي آشكار مادرزادي و عوامل خطر آن در استان اصفهان 94-1393

Major Congenital Anomalies and Associated Risk Factors in Isfahan Province, Iran, 2014-2015

مقدمه: ناهنجاري‌هاي مادرزادي، يكي از علل عمده‌ي مرگ و مير نوزادان و از جمله عوامل مهم ايجاد كننده‌ي عوارض دوران كودكي و بلوغ هستند. اين مطالعه، جهت برآورد شيوع ناهنجاري‌هاي مادرزادي در استان اصفهان و شناسايي عوامل خطر مرتبط با آن انجام شد. روش‌ها: اطلاعات 156620 تولد ثبت شده در بيمارستان‌هاي استان اصفهان با كمك سامانه‌ي كشوري اطلاعات مادران و نوزادان ايران در سال‌هاي 94-1393 استخراج گرديد. پرونده‌ي 1174 نوزادي كه گزارش ابتلا به ناهنجاري مادرزادي در هر سطحي داشتند، بازخواني و اطلاعات مورد نياز با مطالعه‌ي مدارك و پرونده‌ي بيمارستاني نوزادان مبتلا، مصاحبه با مادر، مصاحبه با پزشك معالج، بررسي پرونده‌ي مراقبت بارداري مادر تكميل شد. نتايج با آماره‌هاي توصيفي ارايه گرديد. يافته‌ها: شيوع دوسالانه‌ي ناهنجاري مادرزادي آشكار، 7/5 مورد در 1000 تولد برآورد گرديد. ناهنجاري‌هاي تعريف نشده (24/3 درصد) و ناهنجاري‌هاي اندام (18/0 درصد)، شايع‌ترين گروه ناهنجاري‌ها را به خود اختصاص ‌دادند. درصد بيشتري از موارد ناهنجاري حاصل ازدواج فاميلي (26/2 درصد) در مقايسه با ازدواج غيرفاميلي (19/0 درصد) (1/5 = Odds ratio يا o‎r و 3/75-1/10 :Confidence interval يا CI) و حاملگي‌هاي پرخطر (16/2 درصد) در برابر حاملگي‌هاي معمولي (12/1 درصد) (1/4 = o‎r و 1/7-1/1 :CI) بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به شيوع پايين ناهنجاري مادرزادي در اين مطالعه، به نظر مي‌رسد نياز به مطالعات تكميلي مبتني بر جمعيت و راه‌اندازي نظام ثبت كيفي در سطح استان وجود دارد. مداخلات پيش‌گيرانه در جهت كاهش ازدواج‌هاي فاميلي و كنترل عوامل خطر بارداري توصيه مي‌شود.

Background: Congenital anomalies are one of the major causes of neonatal mortality and causes of childhood and puberty complications. This study was conducted to estimate the prevalence of congenital anomalies in Isfahan Province, Iran, and to identify associated risk factors. Methods: The data of 156620 births registered in Isfahan Province hospitals during the years 2014 and 2015 were extracted from national datacenter of maternal and neonatal health. 1174 newborns were reported as congenital anomalies. Their medical records were readout, and required information were completed via interviewing the mother or physician, and reviewing the maternity health charts. Results were presented using descriptive statistics. Findings: The biennial prevalence of congenital malformations was estimated to be 7.5 per 1000 births. Undefined anomalies (24.4%) and limb anomalies (18.0%) were the most common ones. In newborns with congenital anomalies, higher rate of consanguineous marriage [26.2% versus 19.0%, odds ratio (OR) = 1.5, confidence interval (CI): 1.10-3.75], and high risk pregnancies (16.2% versus 12.1%, o‎r = 1.1, CI: 1.17-1.68) were observed. Conclusion: Considering the low prevalence of congenital anomalies in this study, it seems that there is a need for population-based supplementary studies, and establishment of a quality registration system in the province. Preventive interventions to reduce consanguineous marriages and control of risk factors for pregnancy are recommended.