الگوي آسيب‌هاي جسمي در موارد كودك‌آزاري ارجاعي به مراكز پزشكي قانوني استان مازندران در سال‌هاي 1394 و 1395

Pattern of Physical Injuries in Child Abuse Cases Referred to the Forensic Centers of Mazandaran Province in 2015 and 2016

اهداف: با توجه به اهميت كودك‌آزاري و پيامدهاي جسمي و رواني آن، اين مطالعه با هدف بررسي موارد كودك‌آزاري ارجاعي به مراكز پزشكي قانوني استان مازندران و بررسي چالش‌هاي ثبت موارد كودك‌آزاري در پرونده‌هاي پزشكي قانوني انجام شد. ابزار و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي- مقطعي گذشته‌نگر روي تمامي موارد ارجاعي كودك‌آزاري سال‌هاي 1394 و 1395 به مراكز پزشكي قانوني استان مازندران (84 مورد) انجام شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از فرم پژوهشگرساخته شامل سن و جنسيت، مركز ارجاع‌دهنده، همراه، ضارب، تاريخ نزاع، نوع جراحت، زمان حدوث، عامل حدوث و عضو آسيب‌ديده با ضريب پايايي 98% استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين سن كودكان حدود 8 سال و تعداد دختران و پسران تقريباً برابر بود. اغلب جراحات طي 2 تا 5 روز گذشته و در اثر اصابت جسم سخت ايجاد شده بود. بيشترين آسيب ايجادشده به ترتيب انواع كبودي‌ها، انواع خراشيدگي‌ها و سوختگي بود. بيشترين اعضاي درگير به ترتيب اندام فوقاني، صورت، اندام تحتاني، تنه، و سر و گردن بود. بيشترين كبودي‌ها و تورم در صورت و سر و گردن، بيشترين تعداد خراشيدگي و سوختگي در اندام فوقاني و بيشترين موارد احساس تالم از ناحيه تنه بود. نتيجه‌گيري: آسيب‌هاي جسمي مشاهده‌شده تا حدود زيادي با الگوهاي ثابت‌شده آسيب كودك‌آزاري همخواني دارد. با توجه به نقص ثبت اطلاعات، ضرورت تنظيم و به‌كارگيري فرم‌هاي استاندارد با استفاده از پروتكل‌هاي جهاني به چشم مي‌خورد

Aims: Due to the importance of child abuse and its physical and psychological consequences, this study was conducted to investigate child abuse cases referred to forensic medicine centers in Mazandaran province and the challenges of recording child abuse cases in forensic medicine files. Instruments & Methods: This present cross-sectional descriptive retrospective study was carried out on all of the referred cases of child abuse to the forensics centers of Mazandaran province in 2015 and 2016. Data were gathered using a researcher-made questionnaire included age and gender, the referring center, companion, harasser and the time of the assault, type of injury, time of occurrence, reason for the occurrence and the injured organ with a reliability coefficient of 98%. Findings: The mean age of the children was almost 8 years old and the number of girls and boys was almost equal. Most of the injuries were made during the past 2 to 5 days and caused by getting hit with a hard object. The most injuries were respectively bruises, scratches and burns. The most involved organs were respectively the upper limbs, face, the lower limbs, the trunk, and the head and neck. Most of the bruises and swells were on the face, head, and neck, most of the scratches and burns were on the upper limbs and most of the pain was in the trunk. Conclusion: The observed physical injuries were mostly consistent with the proven patterns of child abuse. Considering the flaws in recording the information, it is necessary to develop and apply standard forms using international protocols.