عنوان مقاله :
مقايسه تأثير دو روش آموزشي سخنراني و شبكه مجازي مبتني بر تلفن همراه بر اساس نظريه رفتار برنامه ريزي شده بر بهبود رفتار مصرف غذاي آماده در دختران دبيرستاني
عنوان به زبان ديگر :
Comparing lecture- and mobile-based education on Fast Food Consumption Behavior in female High School students
پديد آورندگان :
تهراني، معصومه جهاد دانشگاهي خوزستان، اهواز، ايران , شاكري نژاد، قدرت اله جهاد دانشگاهي خوزستان، اهواز، ايران , جاروندي، فرزانه جهاد دانشگاهي خوزستان، اهواز، ايران , حاجي نجف، سعيده جهاد دانشگاهي خوزستان، اهواز، ايران , باجي، زهرا جهاد دانشگاهي خوزستان، اهواز، ايران
كليدواژه :
سخنراني , غذاي آماده , شبكه مجازي
چكيده فارسي :
اهداف: امروزه روش هاي سنتي آموزش با ظهور فن آوري كارايي خود را از دست داده است. اين مطالعه با هدف مقايسه تأثير دو روش آموزشي سخنراني و شبكه مجازي مبتني بر تلفن همراه بر اساس نظريه رفتار برنامه ريزي شده بر بهبود رفتار مصرف غذاي آماده در دختران دبيرستاني شهر اهواز انجام شد.
روش كار: اين مطالعه مداخله اي بر 61 دختر دبيرستاني شهر اهواز (31 نفر در گروه سخنراني و 30 نفر در گروه شبكه مجازي) انجام شد. داده ها در زمان هاي قبل، بلافاصله بعد و 2 ماه بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه سازه هاي نظريه رفتار برنامه ريزي شده و نيز پرسشنامه بسامد خوراك جمع آوري گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS ويراست 24 و آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي استفاده شد.
يافته ها: سازه هاي نظريه رفتار برنامه ريزي شده در هر كدام از گروه هاي سخنراني و شبكه مجازي نسبت به قبل از مداخله افزايش معنادار يافت. رفتار مصرف غذاي آماده نيز در هر يك از دو گروه به طور معنادار نسبت به قبل از مداخله كاهش يافت. تفاوت معنادار از نظر سازه هاي نظريه رفتار برنامه ريزي شده ميان دو روش آموزشي مشاهده نگرديد. رفتار مصرف غذاي آماده تنها در مقطع 2 ماه بعد از مداخله ميان دو روش آموزشي تفاوت معنادار داشت.
نتيجه گيري: آموزش مبتني بر نظريه رفتار برنامه ريزي شده با استفاده از هر يك از روش هاي سخنراني و شبكه مجازي بر بهبود رفتار مصرف غذاي آماده مؤثر بود. ميان دو روش آموزشي تفاوت معنادار مشاهده نگرديد.
چكيده لاتين :
Objective(s): This study aimed to compare the effect of two training methods (lecture and mobile based virtual network) based on the theory of planned behavior on improving fast food consumption behavior in high school girls in Ahvaz.
Methods: This interventional study was performed on 61 high school girls in Ahvaz (31 in lecture group and 30 in virtual network group). Data were collected before, immediately after and 2 months after the intervention by using a theory of planned behavior and food frequency questionnaires. Data were analyzed by SPSS version 24 and descriptive and inferential statistical tests.
Results: The constructs of the theory of planned behavior in each of the lecture group and the virtual network group increased significantly compared to before the intervention. Fast food consumption behavior was also significantly decreased in two groups compared to before the intervention. There was no significant difference in terms of the theory of planned behavior constructs between two training methods. Only two months after the intervention, fast food consumption behavior was significantly different between the two training methods.
Conclusion: Training based on the Planned Behavior Theory using both lecture and virtual network methods was effective on improving of fast food consumption behavior. There was no significant difference between two methods.
