بررسي مناسبات سياسي ايلخان بختياري و شاه قاجار از آغاز تا انقلاب مشروطيت

An Analysis of political Relations between Bakhtiari Ilkhan and the Qajar Shah

از سال 1284هـ ق كه اولين ايلخاني بختياري طي فرماني از جانب ناصرالدين شاه منصوب گرديد تا انقلاب مشروطيت، روابط پرفراز و نشيبي ميان شاهان قاجار و ايلخان هاي بختياري شكل گرفت كه برآمده از يك سلسله عوامل بود. عوامل پنج گانه اي همچون چگونگي برقراري نظم و امنيت ايلي و فرا ايلي، نحوه جمع آوري ماليات و پرداخت آن به خزانه دولت قاجار، كيفيت دادن سوار به دولت و كمك به آن در جنگ هاي داخلي و خارجي، برقراري روابط دوستانه با شاه و مقامات قاجاري و سرانجام مسئله قدرت يابي بيش از اندازه يك ايلخاني، از مهمترين عوامل تأثيرگذار بر روابط ايلخاني بختياري و شاه قاجار بوده است. در اين پژوهش نقش و تأثير هر كدام از اين عوامل مورد بررسي و سنجش قرار گرفته و روشن مي گردد كه مسئله قدرت يابي فراتر از حد ايلخاني بختياري كه شاه و دربار قاجار را به هراس افكنده بود بيشتر از ساير عوامل بر چگونگي روابط طرفين و بويژه سرنوشت يك ايلخان تأثيرگذار بوده است

The relationship between Qajar Shahs (kings) and Bakhtirai Ilkhans underwent numerous ups and downs from the assignment of the first Bakhtiari Ilkhani by Naser al-Din Shah’s mandate in 1857 to the Constitutional Revolution. Five factors can be enumerated for this. Keeping tribal and inter-tribal order and security, tax collection and its payment to the Qajar state treasury, providing the government with cavalries and assisting it in domestic and foreign wars, developing friendly relations with the Shah and Qajar officials, and eventually a Ilkhani’s overpowering were the most important factors affecting the relationship between Bakhtiari underwent and Qajar Shah. The present study examines the impact of each of these factors. The results indicate that the overpowering of Ilkhanis, which threatened the Qajar Shah and his Court, affected the relationship between the two parties, especially the fate of a certain Ilkhani, more than any other factor. Keywords: Qajar Shah, Bakhtiari Ilkhan, security, power, tax, relationship