ارتباط سبك زندگي با سلامت عمومي سالمندان تحت پوشش مراكز بهداشتي و درماني (مراكز جامع سلامت) شهرستان بابل

The Relationship between Lifestyle and General Health of Elderly People Covered by HealthCare in Babol city

شيوه زندگي فعال، ورزش و فعاليت‌هاي بدني موجب به تعويق انداختن روند پيري مي‌شود. شناخت بهتر سبك زندگي و سطح سلامت سالمندان در طراحي و الويت بندي مداخلات مربوط به بيماري‌هاي مزمن مفيد واقع مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. لذا هدف از اين مطالعه تعيين ارتباط سبك زندگي با سلامت عمومي سالمندان مي باشد.مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي 500 سالمند بالاي 60 سال و فاقد هرگونه مشكلات شناختي از ارديبهشت تا مرداد ماه 1397 از مراكز بهداشتيدرماني شهرستان بابل به روش خوشه‌اي تصادفي سيستماتيك انتخاب شدند. اطلاعات، جمعيت شناختي، سبك زندگي سالمندان و سلامت عمومي(ghq) با استفاده از پرسشنامه و از طريق مصاحبه تكميل گرديد. سبك زندگي براساس نمره در سه سطح نامطلوب، متوسط و مطلوب ارزيابي شد. پرسشنامه داراي نمره 21142 مي باشد. سلامت عمومي نيز در چهار سطح براساس سطح نمره تقسيم بندي مي شود كه نمره كمتر نشانه سلامت عمومي بيشتر مي باشد.يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه ميانگين سني افراد مورد مطالعه 6/5 ±68/36 سال بود. پس از تقسيم‌بندي نمره سبك زندگي به سه سطح (نامطلوب، متوسط و مطلوب) مشخص شد كه 257 (51/4%) سبك زندگي مطلوب و 243 نفر (48/6%) سبك زندگي متوسط داشتند و پس از تقسيم‌بندي نمره سلامت عمومي به دو سطح (سلامت عمومي مطلوب و سلامت عمومي نامطلوب) مشخص شد كه 332 نفر (66/4%) از سالمندان سلامت عمومي مطلوب و 168نفر (33/6%) از سالمندان از سلامت عمومي نامطلوب برخوردار بودند. نتايج نشان داد كه سبك زندگي و حيطه‌هاي آن با سلامت عمومي و زيرمقياس‌هاي آن به جز در حيطه تغذيه (0/06=p) رابطه معني دار معكوس (0/001p<، 0/503=r) داشت. نتايج تحليل رگرسيون لوجستيك چندگانه نشان داد كه متغيرهاي درآمد، محل سكونت و سبك زندگي بر سلامت عمومي تاثير معني داري داشته اند. بطوريكه محل سكونت در شهر (,p<0/001 3/4 ndash; 1/3,ci 95%= 2/2 or=) و داشتن درآمد مناسب (0/001,p<29/9 ndash; 3/1 ,ci 95%= 9/7 or=) متغيرهاي تاثيرگذار بر روي سلامت عمومي بودند. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه نيمي از سالمنداني كه در اين پژوهش مشاركت داشتند از نظر سبك زندگي و سلامت عمومي در وضعيت مطلوبي قرار داشتند و سبك زندگي، محل سكونت و درآمد متغيرهاي تاثيرگذار بر روي سلامت عمومي سالمندان بودند به نظر مي‌رسد در كنار مداخلات آموزشي مشاوره اي جهت بهبود سبك زندگي و بالا بردن سطح سلامت سالمندان، نياز به حمايت‌هاي مالي نيز بايد مد نظر قرار گيرد.

The better understanding of lifestyle and elderly health can be helpful in designing and prioritizing interventions for chronic diseases. The overall aim of this study was to determine the relationship between lifestyle and general health in elders. METHODS In this cross-sectional study, 500 elders over the age of 60 who had no cognitive problems were selected from the health center in Babol city; according to the systematic cluster random sampling method. Sampling was done from April to July 2018. The research tools were the demographic questionnaire, the Iranian elderly lifestyle questionnaire and the general health questionnaire (GHQ) that were completed by interviewing. FINDINGS The results showed that the Mean±SD age of the participants was 68.36 ± 6.5 years and 51.4% of the elderly had a favorable lifestyle and 66.4% had a desirable general health. The results showed that lifestyle and its domains had statistically significant reverse relation (p<0.001, R= -0.503) with general health and its subscales, except nutrition (p=0.06). The results of multivariable logistic regression analysis showed that income, location and lifestyle variables had a significant effect on general health. CONCLUSION The findings of this study showed that half of the elderly who participated in this study were at a desirable lifestyle status and general health. Lifestyle, location and income were effective variables the general health of the elderly. It seems that along with educational-counseling interventions to improve lifestyle and raise the health of the elderly, the need for financial support also should be considered.