بررسي اثر سيلي مارين بر بيان ژن هاي اوروتنسين 2 و گيرنده آن در بافت كبد رت‌هاي ديابتي تيپ 2

The Effect of Silymarin on the Expression of Urotensin–II and Urotensin–II Receptor Genes in the Liver Tissue of Type 2 Diabetic Rats

مطالعات نشان مي دهند كه افزايش uiiبا اختلالات ديابت مرتبط مي باشد. با توجه به اينكه داروهاي گياهي براي درمان بيماري نسبت به بسياري از داروهاي شيميايي عوارض كمتري دارند، در اين مطالعه اثر سيلي مارين بر سطوح گلوكز، انسولين و بيان ژن هايuii و گيرنده اوروتنسين2 (uii r) در رت هاي نر ديابتي تيپ2 مورد بررسي قرار گرفت.مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 36رت نر ويستار آلبينو به‌صورت تصادفي به 6 گروه 6 تايي تقسيم شدند؛ 1 گروه كنترل، 2و 3گروه هاي كنترل درمان شده با سيلي مارين دوز mg/kg/day120و60، 4گروه ديابتي تيپ 2 كه از طريق تزريق درون صفاقي استرپتوزوتوسين mg/kg 60 و نيكوتين آميد mg/kg 120 ديابتي شده و گروه هاي 5 و 6ديابتي درمان شده با سيلي مارين دوز mg/kg/day120 و 60، اين درمان به مدت 60 روز ادامه يافت. در پايان نمونه سرم و بافت كبد جمع آوري شد. گلوكز، انسولين، شاخص homair و آنزيم هاي كبدي در نمونه سرم با روش اسپكتروفتومتري و الايزا، و بيان ژن در بافت كبد با روش realtime pcr مورد ارزيابي قرار گرفتند.يافته ها: در گروه هاي ديابتي تحت درمان با سيلي مارين (mg/kg 120و60) به ترتيب 1/11 ±9/6 و 0/96 ±9/8 در مقايسه با گروه ديابتي كنترل؛ انسولين 0/47 ±11/46 به طور معني داري افزايش يافت (0/05>p). همچنين سطح گلوكز،homair ، آنزيم هاي كبدي، بيان ژن هاي uii و uii r در گروه هاي ديابتي تيمار شده با سيلي مارين به طور معني داري نسبت به گروه ديابتي كنترل كاهش نشان داد (0/05>p). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه تجويز سيلي مارين باعث بهبود عملكرد كبد در موش هاي ديابتي مي شود.

Studies have shown that the increase in urotensin – II is associated with diabetes disorders. Considering that using herbal medicines for the treatment of diseases leads to fewer complications compared to most chemical drugs, the present study was conducted to investigate the effect of silymarin on glucose, and insulin levels and the expression of urotensin – II (U–II) and urotensin – II receptor (U–II R) genes in the liver tissue of type 2 diabetic male rats. METHODS In this experimental study, 36 male albino Wistar rats were randomly divided into 6 groups (n=6): 1. Control group; 2 and 3. Control groups treated with 60 and 120 mg / kg / day silymarin; 4. Type 2 diabetic group which received an intraperitoneal (i.p.) injection of 60 mg / kg streptozotocin and 120 mg / kg nicotinamide; 5 and 6. Diabetic rats treated with 60 and 120 mg/kg/day silymarin. After 60 days of treatment, serum and liver tissue samples were collected. Glucose, insulin, HOMA-IR index and liver enzymes were evaluated by spectrophotometry and ELISA methods, while gene expression in liver tissue was analyzed by Real-time PCR method. FINDINGS Insulin levels increased significantly in diabetic groups treated with silymarin (60 and 120 mg/kg) (9.6±1.11 and 9.8±0.96, respectively) in comparison with the diabetic control group (7.10±1.06) (p<0.05). Moreover, glucose level, HOMA-IR, liver enzymes, U–II and U – II R expression in diabetic group treated with silymarin significantly decreased compared to diabetic control group (p<0.05). CONCLUSION The results of this study showed that administration of silymarin improves liver function in diabetic rats.