مقايسه سطح استرس شغلي پرستاران شاغل در بيمارستان هاي دولتي و غيردولتي استان قم در سال 1395

Comparison of occupational stress level of nurses in public and private hospitals in Qom, 2016

مقدمه: استرس شغلي به طور گسترده در ارتباط با چگونگي عملكرد مديريتي و حمايتي سازمان است. در كشور ما نحوه مديريت سازماني اغلب به صورت خصوصي و دولتي بوده و غالبا الگوي حمايتي متفاوتي دارند. لذا اين تحقيق با هدف مقايسه سطح استرس شغلي پرستاران شاغل در بيمارستان هاي دولتي و غيردولتي استان قم در سال 1395انجام شد. مواد و روش ­ها: اين مطالعه توصيفي-تحليلي با مشاركت 320نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان ­هاي مختلف دولتي و غيردولتي قم با استفاده از نمونه گيري تصادفي انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافيك و پرسشنامه­ مقياس تجديد نظر شده استرس پرستاري (ENSS) بود. داده­ها وارد نرم افزار spss21شد و با آزمون هاي آماري توصيفي، تي تست و ANOVA مورد تجزيه-تحليل قرار گرفت. يافته ­ها: در اين مطالعه 89 نفر(%27/81) مرد و 233 نفر(%72/19) زن با ميانگين سني 6/69 ±35/2 سال شركت كردند. نتايج مطالعه نشان داد كه سطح استرس شغلي پرستاران بيمارستان­ هاي دولتي و غيردولتي در سطح خفيف و به ترتيب 0/34±55 و 0/79±51بود. هر چند بين سطح استرس شغلي پرستاران شاغل در بيمارستان­هاي دولتي و غيردولتي استان قم اختلاف معناداري مشاهده نشد(0/728 = p) اما سطح شديد استرس شغلي پرستاران بيمارستان هاي غير دولتي به طور معني داري بالاتر از بيمارستان هاي دولتي بود(001/ 0>p). نتيجه­ گيري: با توجه به اينكه سطح شديد استرس شغلي پرستاران بيمارستان هاي غير دولتي استان قم بالاتر است، پيشنهاد مي­ شود شاخص­ هاي بررسي استرس شغلي به طور دوره­اي كنترل شوند تا عملكردهاي مديريتي اثربخشي براي كاهش اين وضعيت در اين بيمارستان ها شاهد باشيم.

Background: Occupational stress is highly associated with how organizational management and support work. In our country, organizational management is often private and public and has a different support pattern.The current study was conducted to Comparison of occupational stress level of nurses in public and private hospitals in Qom, 2016. Material & Methods:This descriptive-analytical study was carried out with 320 nurses working in public and private hospitals in Qom using random sampling. The data collection tool was a demographic questionnaire and a The Expanded Nursing Stress Scale (ENSS). The collected data were entered into the SPSS21 software and analyzed by descriptive statistics, t-test and ANOVA. Results: In this study, 89 (27.81%) males and 233 (72.19%) female with a mean age of 35.52 ± 6.69 years participated. The results of the study showed that the occupational stress level of nurses in public and private hospitals was at a mild level (55 ± 0/34 and 51 ± 0/79). There was no significant difference between the level of occupational stress among nurses in Qom public and private hospitals (p=0.78), however the high levels of occupational stress in private hospitals nurse were significantly higher than public hospitals (p 0.001 <). Conclusion: Regarding the higher level of occupational stress among nurses in private hospitals in Qom province, it is advisable to periodically monitor occupational stressors to provide effective management functions to reduce the situation in these hospitals.