بررسي آگاهي، نگرش و عملكرد بيماران مبتلا به ديابت در استان يزد درباره رتينوپاتي ديابتي

بيماري ديابت، يك بيماري متابوليك است كه عوارض فراوان و ناتوان­كننده­اي از جمله عوارض چشمي دارد. بسياري از بيماران ديابتي، بدليل عدم آگاهي از ضرورت معاينات چشم پزشكي دوره اي، پيگيري منظمي ندارند و اين به نوبه خود باعث عدم تشخيص به موقع عوارض چشمي ديابت به ويژه رتينوپاتي ديابتي و افزايش شيوع اين عوارض مي­شود. بنابراين اين مطالعه با هدف ارزيابي سطح آگاهي، نگرش و عملكرد بيماران ديابتي در مورد عوارض چشمي ديابت و عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه بصورت مقطعي، مبتني بر جمعيت يزد در افراد بين20 تا 83 ساله با استفاده از نمونه گيري تصادفي بر روي بيماران ديابتي تيپ دو مراجعه كننده به مركز تحقيقات ديابت يزد انجام شد. داده ها از طريق پرسشنامه و به وسيله مصاحبه با بيماران توسط مجريان طرح جمع اوري گرديد. اطلاعات جمع آوري شده توسط نرم افزار20 SPSS مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. از آزمون هاي chi square و man-withny u براي بررسي داده ها استفاده شد و سطح معناداري 05/0P < تعريف گرديد. يافته ها : 732 بيمار واجد الشرايط وارد مطالعه شدند كه 47% آن ها مرد و 53% آن ها زن بودند. آگاهي و عملكرد بيماران ديابتي در زمينه رتينوپاتي ديابتي با جنس (001/0=P)و گروه سني رابطه معناداري داشت (01/0=P , 05/0(P و عملـكرد آنان با سطح تحصيلات نيز رابطه معناداري داشت (01/0P = ). آگاهي و عملكرد بيماران هم چنين با مدت زمان ابتلا به بيماري ديابت (01/0P = ) و ميزان درآمد آنها ارتباط معناداري را نشان داد (05/0p<). همچنين وجود بيماري هاي همزمان فشار خون، بيماري قلبي و چربي بالا در بيماران ديابتي با عملكرد بيماران رابطه معناداري نشان داد (01/0P = ) . نتيجه گيري از آنجايي كه رتينوپاتي ديابتي در 5 سال اول بيماري ممكن است ايجاد شود بنابراين افزايش در آگاهي و نگرش زود هنگام با برنامه هاي سيستم مراقبت سلامت اوليه ديابت مرتبط مي باشد. لذا تقويت اين سيستم باعث افزايش ارتباط سيستم سلامت با بيماران و هم چنين افزايش آگاهي، نگرش و عملكرد بيماران ديابتي مي گردد.

Introduction: Diabetes mellitus is a metabolic disease which has many disabling complications, including ocular complications. Many diabetic patients don’t have regular fallow up due to the lack of awareness about the necessity of periodic ophthalmic examinations. As a result, detection is delayed and diabetic ophthalmic complications especially diabetic retinopathy increase. this study aimed to assess the level of knowledge, attitude, and practice of diabetic patients in Yazd province regarding ocular complications of diabetes. Methods: This cross-sectional study was carried out on the 20-83 year-old population of Yazd. A randomized sampling was conducted on type 2 diabetic patients who referred to Yazd diabetes research center. Data were collected using the questionnaire completed by interviewing and analyzed by SPSS version 20. Chi square and Mann-Whitney tests were used for data analysis and the significance level was set at P< 0.05. Results: A total number of 732 eligible patients were enrolled in the study; 47 percent of participants were male and 53 percent were female. Knowledge and practice of patients with diabetes with regard to diabetic retinopathy had a significant relationship with gender (P = 0.001) and age group (P = 0.01, P = 0.05). The participants' practice was also significantly associated with the education level (P =0.01). The knowledge and practice of the patients also showed a significant relationship with the duration of diabetes (P = 0.01) and their income (p <0.05). Furthermore, concomitant diseases of hypertension, heart disease, and high fat in diabetic patients showed a significant relationship with patients' practice (P = 0.01). Conclusion: Since diabetic retinopathy may occur in the first five years of the disease, patients' knowledge and attitudes should be improved in the early stages by health care system. Therefore, strengthening this system will amplify the relationship between health system and patients, as well as increase the knowledge, attitude, and practice of diabetic patients.