تمايزات بهره برداران نظام كشاورزي متعارف و زيستي استان البرز

The differentiation of stockholders of the conventional and bio-agricultural system in Alborz province

امروزه كشاورزي زيستي به ‌عنوان جايگزين كشاورزي متعارف به همراه كاهش خطرهاي محيط زيست، يكي از راهكار هاي كاهش مشكلات زيست محيطي و سلامت جامعه است. بنابراين، هدف اين مطالعه، بررسي تمايزات بهره برداران نظام كشاورزي متعارف و زيستي استان البرز بود. جامعة آماري پژوهش زارعان استان البرز بودند (8312=N) كه با استفاده از روش نمونه ‌گيري تصادفي با انتساب متناسب بر مبناي سهم شهرستان از كل 148 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار جمع آوري داده ‌ها پرسشنامه بود كه روايي محتوايي آن با كسب نظر از پانل متخصصان تأييد شد. نتايج نشان داد كه بيش تر كشاورزان زيستي (7/71 درصد) در مقايسه با متعارف (4/53 درصد) ساكن شهر بودند و سن كمتري داشتند. همچنين، همه كشاورزان زيستي باسواد بودند. نتايج آزمونt نشان داد كه بين دو گروه كشاورزان زيستي و متعارف از نظر سن، سطح تحصيلات، سطح زير كشت، ميزان درآمد و سابقه كار كشاورزي تفاوت معني ‌داري وجود داشت. نتايج تحليل تشخيصي نشان داد كه سن و سطح زيركشت به ترتيب بيشترين اهميت را در تمايز كشاورزان زيستي و كشاورزان متعارف داشته ‌اند. بنابراين، تشويق جوانان روستايي و انجام فعاليت ‌هاي كشاورزي به وسيله آن‌ ها بايد مورد توجه قرار گيرد.

Nowadays bio-agriculture as an alternative to conventional agriculture with decreasing environmental Nowadays bio-agriculture as an alternative to conventional agriculture with decreasing environmental hazards is one of the solutions to .reduce environmental problems and Community health. Therefore, the purpose of this study was to investigate the differentiation of stockholders of a conventional and bio-agricultural system in Alborz province. The statistical population of this research consisted of all farmers in Alborz province (N=8312) which selected by proportional stratified random sampling method and 148 farmers (103traditionaaal farmers and 45 biofarmers) were selected as a sample. Data were collected by a questionnaire including demographic and economic that validity of it was obtained by a panel of experts. The results showed that the majority of biological farmers were urban residents and younger in comparison with conventional farmers. Also, all of the biological farmers were literate. The results of t-test showed that there was a significant difference between two groups of biological and conventional farmers regarding age, education level, cultivated area, income level, and agricultural experience. The results of the discriminant analysis showed that the age and cultivated area respectively were the most important in differentiating between the biological farmers and the conventional farmers. Therefore, encouraging rural youth and carrying out agricultural activities by them should be taken into consideration.