كاربست مدل تحليل تفسيري _ ساختاري در بازنگري اولويتهاي طرح تحول سلامت: سياست‌گذاري مبتني بر شواهد

Applying Interpretive- Structural Modelling to Review Priorities of Health Reform Plan: Evidence-based policy making

مقدمه: با توجه به گذشت پنج سال از اجراي طرح تحول نظام سلامت، لزوم ارزيابي­ مجدد برنامه­ و انطباق اين برنامه­ ها با نيازها و سياست ­هاي كلان جامعه ضروري به نظر­ مي ­رسد. هدف پژوهش حاضر، استفاده از شواهد علمي مرتبط با حوزه سلامت و تلفيق اين شواهد با تجربيات، قضاوت و تخصص خبرگان اين حوزه جهت دستيابي به اولويت ­هاي بازنگري در طرح تحول نظام سلامت به منظور انطباق اين طرح با نيازهاي آينده كشور است. روش ­ها: مطالعه حاضر پژوهشي كيفي است. در ابتدا با استفاده از مطالعات كتابخانه­ اي به جمع ­آوري شواهد علمي در رشته ­هاي مرتبط با حوزه سلامت در سال 1397 پرداخته شد. سپس مصاحبه ­هاي نيمه ساختاريافته­ اي با 15 نفر از خبرگان و كارشناسان حوزه سلامت كه با روش نمونه­ گيري گلوله برفي انتخاب شده بودند، انجام شد. يافته­ ها: تعداد 12خط­ مشي­ حاصل از مطالعات كتابخانه­ اي و مصاحبه ­ها با روش تحليل تم استخراج و با استفاده از روش تحليل تفسيري – ساختاري اولويت­ بندي گرديد نتيجه­ گيري: سياست­گذاري مبتني بر شواهد بايد به عنوان رويكرد اصلي در نظام سلامت مورد استفاده قرار گيرد. در راستاي اين رويكرد مي ­بايد بر چهار حوزه پيونددهنده و محرك در نظام سلامت يعني سياست­ هاي مرتبط با سالمندي، سياست ­هاي پيشگيري از بيماري­ ها و سلامت روان، سياست­ هاي مرتبط با حوادث و سوانح و سرانجام سياست­ هاي مرتبط با توسعه و اصلاح فرآيندهاي دروني مانند پرونده الكترونيك، تدوين خطوط راهنماي درماني و نظام ارجاع و پزشك خانواده، توجه شود.

Introduction: Considering the fact that the health reform plan has been implemented for five years, it is necessary to re-evaluate the plan and adapt it to the needs and macro policies of our society. Therefore, the current study aimed to use health-related scientific evidences together with the experiences, opinion, and expertise of field professionals to achieve priorities for health reform plan and adapt them to future needs of the country. Methods: This qualitative study was conducted in 2018. At first, scientific evidences were gathered through review of literature, and then a semi-structured interview was developed to collect data from 15 health professsionals and experts chosen through a snowball sampling method. Data were analyzed using content analysis method. Results: The results demonstrated the existence of 12 policies which were then prioritized by using Interpretive- Structural Modelling. Conclusion. Evidence-based policymaking should be used as the main approach in health system, and careful attention should be paid to policies for the old, for preventing diseases and promoting mental health, for accident and incident, for modifying internal processes, such as electronic health records, and for developing health guidelines, referral system and family doctors.