روابط ساختاري بين رضايت زناشويي و حل تعارض بر اساس نقش ميانجيگر سرمايه‌هاي روان‌شناختي زوج‌ها

هدف: هدف پژوهش تعيين رابطه رضايت زناشويي و حل تعارض زوج‌ها بر اساس نقش ميانجيگر سرمايه‌هاي روان‌شناختي آن­ها بود. روش: روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري تمام دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحدهاي استان تهران در سال 1397 به تعداد 167832 نفر بود. به روش نمونه‌گيري تصادفي دو مرحله‌اي 135 زوج (270 نفر) به ترتيب زير به صورت تصادفي انتخاب شدند. در مرحله اول واحد علوم تحقيقات و واحد تهران مركز و در مرحله دوم دانشكده‌هاي حقوق، الهيات و علوم سياسي و فني و مهندسي از دانشگاه علوم تحقيقات و دانشكده‌هاي اقتصاد و حسابداري و زبان‌هاي خارجي از واحد تهران مركز انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقياس رضايت زوج‌هاي افروز 1387، پرسشنامه سرمايه روان‌شناختي لوتانز، آووليو، آوي و نورمان (2007) و پرسشنامه حل تعارض مك ‌كللان 1997 بود. پس از حذف 8 پرسشنامه مخدوش و 2 شركت‌كننده پرت داده‌ها با استفاده از روش الگويابي معادله‌هاي ساختاري تحليل شد يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ضريب مسير مستقيم بين سرمايه روان‌شناختي و حل تعارض (552/0 =β، 001/0 =P)، ضريب مسير كل يعني مجموع ضرايب مسير مستقيم و غيرمستقيم بين رضايت زناشويي و حل تعارض (423/0 =β، 001/0 =P) و ضريب مسير غيرمستقيم بين رضايت زناشويي و حل تعارض (225/0 =β، 001/0 =P) همگي مثبت است. نتيجه‌گيري: به درمانگرهاي حوزه خانواده پيشنهاد مي‌شود كه با آموزش نحوه حل تعارض و حل مسائل زندگي مشترك كه ممكن است منبع تعارض‌هاي تكراري بين زوج‌ها باشد؛ رضايت زناشويي را بين آن‌ها فراهم آوردند و به زوج‌ها كمك كنند كه روابطي مملو از سرمايه روان‌شناختي را كه رضايت زناشويي هم از آن تأثير مي‌پذيرد و هم بر آن تأثيرگذار است؛ پايه‌گذاري كنند و قادر شوند كه به حل تعارض مثبت بپردازند.

Aim: The purpose of this study was to determine the relationship between marital satisfaction and conflict resolution in couples based on the mediatory role of their psychological capital. Method: The research method was correlation. Statistical population of the study included 167832 students of all branches of Islamic Azad Universities of Tehran Province in 2018. Sample consisted of 135 couples (270 subject) who were selected through clustered random sampling method. In the first stage, two branches of “Science and Research”, and “Central Tehran”, and in the second stage faculties of Law, Divinity and Political Sciences and Technology and Engineering in “Science and Research” branch and Economics and Accounting and Foreign Languages in “Central Tehran”were randomly selected. Instruments: instruments were Couple Satisfaction Scale by Afrooz, 2008; Psychological Capital Questionnaire by Luthans, Avolio, Avey & Norman (2007) and Conflict Resolution Questionnaire by McClellan, 1997. Data were analyzed after removing 8 incomplete questionnaires and 2 outliers using structural equation modeling. Results: The results showed that the direct path coefficient between psychological capital and conflict resolution was positive (β= 0.552, P= 0.001), also the total path coefficient that is total of direct and indirect path coefficients between marital satisfaction and conflict resolution (β= 0.423, P= 0.001) was positive and the indirect path coefficient between marital satisfaction and conflict resolution (β= 0.225, P= 0.001) was positive. Conclusion: Family therapists are suggested to training conflict resolution manner and resolving common life problems that probably are the source of repeated conflicts among them to provide marital satisfaction and help them to establish relationships that are full of psychological capital from which both marital satisfaction is influenced and influencing it, and be capable of resolving positive conflict.