ارائه مدل علّي درگيري تحصيلي و اخلاق تحصيلي با تقلب تحصيلي: نقش ميانجي‌گري خودكارآمدي تحصيلي

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل علّي درگيري تحصيلي و اخلاق تحصيلي با تقلب تحصيلي از طريق نقش ميانجي‌گري خودكارآمدي تحصيلي در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر خرم‌آباد بود. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم شهر خرم‌آباد به تعداد 9981 نفر بود كه 240 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي نسبي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌هاي مورد نياز از پرسشنامه‌هاي درگيري تحصيلي زرنگ؛ اخلاق تحصيلي حسيني‌نژاد و همكاران ؛ خودكارآمدي تحصيلي مورگان و جينكز و تقلب تحصيلي عليوردي نيا، جانعلي زاده و عمراني استفاده شد. ماتريس همبستگي، مدل معادلات ساختاري و شاخص‌هاي نكويي برازش با نرم افزار Lisrel 8.5 جهت تحليل داده­ها استفاده شد. نتايج حاصل از مدل معادلات ساختاري نشان داد كه اخلاق تحصيلي بر تقلب تحصيلي اثر مستقيم و با ميانجي‌گري خودكارآمدي اثر غيرمستقيم بر تقلب دارد، اما درگيري تحصيلي بر تقلب تحصيلي اثر مستقيم ندارد، ولي با ميانجي‌گري خودكارآمدي اثر غيرمستقيم بر تقلب تحصيلي دارد. همچنين خودكارآمدي تحصيلي اثر مستقيم بر تقلب تحصيلي دارد. نتايج پژوهش از اثر مستقيم اخلاق تحصيلي بر تقلب تحصيلي و نقش ميانجي­گري خودكارآمدي در رابطه ساختاري بين درگيري تحصيلي و اخلاق تحصيلي با تقلب تحصيلي دانش‌آموزان حمايت مي­كند.

This study aimed to provide a causal model of academic engagement and academic ethics with academic cheating by the mediating role of academic self-efficacy. It is descriptive and correlational. The population included all female students in senior high schools in Khorramabad amounting to 9981 among whom through the Kline's Rules of Thumb, 240 participants were selected through stratified random sampling. To collect the data, academic engagement, academic ethics questionnaire, academic self-efficacy and academic cheating were used. The correlation matrix, structural equation modeling and goodness of fit index in LISREL 8.5 were used for data analysis. The results of path analysis showed that academic ethics had direct impact on academic cheating with self-efficacy as mediating variable but academic engagement had no direct effect on academic cheating but was mediated by self-efficacy indirectly. Also, academic self-efficacy had direct effect on academic cheating. The results of the direct effect of academic ethics on academic cheating and the mediating role of self-efficacy in structural relationship between academic engagement and academic provides support for ethics with students' academic cheating.