اثربخشي آموزش مهارت‌هاي مثبت‌نگري مبتني بر بسته كوئيليام بر خوش‌بيني تحصيلي و اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان دختر

هدف پژوهش حاضر اثربخشي آموزش مهارت‌هاي مثبت‌نگري مبتني بر بسته كوئيليام بر خوش‌بيني تحصيلي و اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان دختر پايه اول دوره دوم متوسطه بود. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش شامل 60 دانش‌آموز دختر گروه آزمايش (30 نفر) و گروه گواه (30 نفر) كه در سال تحصيلي 95-1396 مشغول به تحصيل بودندكه با روش تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب و به دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه خوش‌بيني تحصيلي و پرسشنامه اشتياق تحصيلي بودند. قبل از آموزش مهارت‌هاي مثبت‌نگري از دو گروه پيش‌آزمون خوش‌بيني تحصيلي و اشتياق تحصيلي گرفته شد. سپس به گروه آزمايشي مهارت‌هاي مثبت‌نگري آموزش داده شد و به گروه گواه آموزشي ارائه نشد. نتايج تحليل‌هاي كوواريانس چندمتغيري نشان داد آموزش مهارت‌هاي مثبت‌نگري باعث افزايش معنادار خوش‌بيني تحصيلي و اشتياق تحصيلي در دانش‌آموزان مي‌شود. بر اين اساس به معلمان پيشنهاد مي‌شود با ايجاد باورهاي مثبت‌نگري در دانش‌آموزان و گسترش محيط مدرسه‌اي مثبت‌گرا، فعال و شاداب شرايط را براي رشد خوش‌بيني تحصيلي و اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان فراهم كنند.

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of skill-training through Quilliam optimism package on academic optimism and academic engagement of first grade female students of Khorramabad in senior high schools. The present study was a quasi-experimental study with pre- and post-test. The sample consisted of 30 participants in the experimental group (n=30) and 30 participants in the control group (n=30) in the academic year of 2015-2016, who were selected through random multi-stage cluster sampling, and were randomly assigned into two groups (experimental and control). Before teaching skill-training optimism to the experimental group, the pre-tests of academic optimism and academic engagement were administrated to both groups. Then, the training optimism skills was administered to the experimental group and no training was provided to the control group. After the completion of the treatment, academic optimism and academic engagement post-tests were administrated to both groups. The results of multivariate analysis of covariance of training optimism skills indicated a significant increase in academic optimism and academic engagement. Accordingly, we recommended that teachers create positive beliefs in students and expand positive school environment, active and healthy conditions for growth optimism and enthusiasm of school children.