تاثير مداخله آموزشي در ارتقاء دانش و خود كار آمدي سالمندان در پيشگيري از زمين خوردن

The Effect of Educational Intervention on Promoting Knowledge and Self -efficacy of Elderly in Preventing Falling

سابقه و هدف: زمين خوردن يكي از شايع ترين و جدي ترين مشكلات سلامتي در سالمندان مي باشد كه باعث ناتواني و افزايش مرگ و مير و تحمل هزينه به فرد و جامعه مي شود اين پژوهش با هدف تعيين تاثير مداخله آموزشي در ارتقاء دانش و خود كار آمدي سالمندان در پيشگيري از زمين خوردن انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 200 سالمند، 100 نفر گروه مداخله و 100 نفر گروه كنترل وارد مطالعه شدند نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي اخذ گرديد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه محقق ساخت بود. مداخله آموزشي طي سه جلسه 45 دقيقه اي انجام شد. اطلاعات از طريق پرسشنامه هاي استاندارد طي مصاحبه مستقيم قبل از مداخله آموزشي و شش ماه بعد از آن، جمع آوري گرديد. داده ها با استفاده از آزمون هاي تي مستقل، تي زوجي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: نتايج نشان داد درگروه مداخله ميانگين نمره دانش، خودكار آمدي قبل مداخله به ترتيب3/14±12/54، 4/11±13/34 و بعد از مداخله 2/60±16/94، 3/53±19/18 بود كه در مقايسه با گروه كنترل بعد از مداخله ميانگين نمره افزايش داشت. و اختلاف معني دار بود ولي در گروه كنترل اختلاف معني داري مشاهده نگرديد. همچنين يافته‌هاي پژوهش حاكي از كاهش معني‌دار درصد زمين خوردن افراد گروه مداخله در مقايسه با گروه كنترل در بعد از مداخلات بود (0/05>P). نتيجه گيري: از آن جايي‌كه وجود دانش و خودكارآمدي بيشتر مي‌تواند به توانمندي سالمندان در پيشگيري از زمين خوردن منجرگردد، لذا پيشنهاد مي‌گردد مداخلات آموزشي چند وجهي پيشگيري از زمين خوردن در سالمندان برگزار گردد.

Background and Objectives: Falling is one of the most common and serious health problems in the elderly that causes disability and increases mortality and cost tolerance for the individual and society. This study aimed to determine the impact of Educational Intervention on Promoting Knowledge and Self -efficacy of Elderly in Preventing Falling. Materials and Methods: In this experimental study, 200 elderly, 100 cases, and 100 control groups were entered through random stratified sampling. The educational intervention was conducted in three 45 minute sessions. Data was collected through a standard questionnaire using interviews before and after the intervention. Data were analyzed using independent and paired t-tests. Results: According to the results from the case group the average scores of knowledge, self-efficacy before and after the intervention were 12.34±3.14, 13.43±4.11 and 16.94± 2.60, 19.31±3.33 respectively. The mean scores of the case group increased statistically significant. However, the same phenomenon was not observed in the control group. The other data from the case group also showed a statistically significant decrease in the percentage of falls compared to the control group (P <0.05). Conclusion: Since more knowledge and self-efficacy can lead to elderly people’s ability to prevent falls, it is recommended to conduct multi-faceted educational interventions for the elderly.