عنوان مقاله :
پيش بيني فرهنگ ايمني بر اساس ابعاد فرهنگ خطاپذيري در كاركنان يكي از واحدهاي صنعتي شهر تهران
عنوان به زبان ديگر :
Prediction of Safety Culture Based on of Dimensions of Just Culture in of One of the Industrial Sections of Tehran
پديد آورندگان :
شباني آراني، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - واحد علوم و تحقيقات - دانشكدۀ منابع طبيعي و محيط زيست - گروه مديريت محيط زيست , طباطبايي، شهناز دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران - دانشكدة بهداشت و ايمني - گروه ارگونومي , منصوري، نبي الله دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - واحد علوم و تحقيقات - دانشكدۀ منابع طبيعي و محيط زيست - گروه مهندسي محيط زيست
كليدواژه :
فرهنگ ايمني , فرهنگ خطاپذيري , گزارش خطا
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: يكي از مهم‌ترين علل حوادث صنعتي، كه 90 درصد آن مرتبط با عامل انساني است، نپذيرفتن خطاها به دليل نگراني از سرزنش و پنهان كردن آنهاست. در اين پژوهش ارتباط بين دو متغير تعيين و سپس پيش‌بيني فرهنگ ايمني بر اساس ابعاد فرهنگ خطاپذيري در كاركنان يك واحد صنعتي در شهر تهران بررسي شد.
روش كار: اين پژوهش توصيفي ـ تحليلي به صورت مقطعي انجام شد. از جامعه آماري 320 نفري نمونه‌اي 181 نفري متشكل از كاركنان عملياتي و ستادي به شيوه در‌دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌هاي اطلاعات فردي و شغلي، فرهنگ خطاپذيري و فرهنگ ايمني بود. براي تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند‌متغيره با نرم‌افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.
يافته‌ها: ارتباط بين ابعاد مختلف فرهنگ ايمني و خطاپذيري 0/84 (0/001>P) و توان پيش‌بيني فرهنگ ايمني بر اساس ابعاد مختلف فرهنگ خطاپذيري 0/70(0/05>P) است. بين ابعاد مختلف فرهنگ ايمني، سطح تبادل اطلاعات، آموزش و تعهد مديريت به‌ترتيب بيشترين ارتباط را با ميانگين فرهنگ خطاپذيري دارند. همچنين سطح تبادل اطلاعات بيشترين و اولويت به ايمني كمترين ارتباط را با فرهنگ خطاپذيري نشان داد. بنابراين تبادل اطلاعات مي‌تواند به بهبود مستمر فرهنگ خطاپذيري منجر شود.
نتيجه‌گيري: به روش ارزيابي فرهنگ خطاپذيري مي‌توان فرهنگ ايمني كاركنان سازمان را با سطح اطمينان بالايي پيش‌بيني كرد كه رابطه مستقيم فرهنگ خطاپذيري و فرهنگ ايمني را نشان مي‌دهد. افزايش فرهنگ خطاپذيري به‌طور مستقيم باعث مي‌شود فرهنگ ايمني رشد كند.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: One of the most important causes of industrial incidents, of which 90% is related to human factors, is to refuse to accept errors because
of fear of blaming and concealing them. In the present study, the relationship
between just culture and safety culture was investigated in one of the industrial
sections of Tehran.
Methods: The research was descriptive-analytic and conducted as a cross-sectional
study. Out of 320 a sample of 181 staff who worked at the operational and
administrative sections were selected in an accessible manner. The research instruments
consisted of questionnaires of personal and occupational information, just
culture and safety culture. Data was analyzed using, Pearson correlation coefficient
and multivariate regression by SPSS22 software.
Results: The relationship between different dimensions of safety culture and
just culture is 0.84 (P<0.001). The power prediction of safety culture is based on
different dimensions of the just culture 0.70 (P<0.05). Between different dimensions
of safety culture, the level of information exchange, education and management
commitment are most closely related to mean of just culture. Also, the level
of information exchange is the highest and safety priority shows the least link with
the just culture. Therefore, the exchange of information can lead to a continuous
improvement of the just culture.
Conclusion: Evaluating the just culture, the safety culture of the employees of
the organization can be predicted with a high level of certainty, which shows the
direct relationship between the just culture and the safety culture. So, increasing
the just culture directly contributes to the development of the safety culture.
