امكان ‌سنجي استفاده از روش WERA در ارزيابي ريسك ارگونوميك ابتلا به اختلالات اسكلتي‌ - عضلاني

Feasibility of Using WERA Method to Assess Ergonomic Risk of Musculoskeletal Disorders

زمينه و هدف: استفاده از ابزار مناسب جهت ارزيابي ريسك ارگونوميك ابتلا به اختلالات اسكلتي-عضلاني، نقش مهمي در كنترل اين مخاطرات و تأمين سلامت نيروي كار دارد. هدف از اين مطالعه، امكان‌سنجي به‌كارگيري روش WERA (ارزيابي ريسك ارگونوميك محيط كار) به‌منظور ارزيابي ريسك ابتلا به اختلالات اسكلتي‌-عضلاني از طريق بررسي همبستگي آن با روش QEC (ارزيابي سريع مواجهه) بود. روش­ كار: اين مطالعه توصيفي‌‌تحليلي روي 72 نفر از كاركنان بخش‌هاي كارگاهي يك صنعت آجرپزي مدرن در مشاغل مختلف انجام شد. ابزارهاي جمع‌آوري داده‌ها، پرسش‌نامه نورديك جهت بررسي شيوع اختلالات ‌اسكلتي-عضلاني در 12 ماه گذشته و دو روش WERA و QEC براي ارزيابي ريسك ارگونوميك ابتلا به اختلالات اسكلتي-عضلاني بودند. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 18 تحليل شد. يافته‌ها: شيوع اختلالات در پشت، شانه‌ها، گردن و مچ دست به ترتيب 41/7، 20/8، 16/7 و 33/3 درصد بود. نتايج روش WERA نشان داد 88/9 درصد از افراد داراي اولويت اقدام اصلاحي متوسط و 11/1 درصد داراي اولويت اقدام اصلاحي بالا بودند. در روش QEC، 6/9 درصد، 20/8 درصد، 48/6 درصد و 23/7 درصد از افراد به ترتيب داراي سطح مواجهه يك، دو، سه و چهار بودند. همبستگي بين نمره كل QEC و شيوع اختلالات اسكلتي-عضلاني حاصل از پرسش‌نامه نورديك، 0/038 P=و 0/67 r= بود. ضريب همبستگي بين نمرات نهايي حاصل از دو روش 0/021 P=و 0/53 r= بود. نتيجه گيري: بررسي همبستگي بين ميانگين نمرات دو روش نشان از وجود همبستگي متوسط بين آنها دارد. همبستگي بين شيوع اختلالات و نمرات حاصل از QEC و WERA نشان داد نتايج QEC با نتايج نورديك مطابقت بيشتري دارد و مي‌توان گفت به‌كارگيري روش QEC نسبت به روش WERA براي ارزيابي ريسك ارگونوميك ابتلا به اختلالات اسكلتي-عضلاني براي وظايف مختلف مناسب‌تر بود.

Background and Objectives: Using appropriate methods for ergonomic risk assessment of musculoskeletal disorders has an important role in controlling these risks and providing workforce health. The purpose of this study was to evaluate the feasibility of applying WERA method to assess the risk of musculoskeletal disorders through its correlation with the results of QEC. Methods: This descriptive-analytical study was performed on 72 employees of workshop sections of a modern brick industry. Data were collected using a Nordic questionnaire to assess the prevalence of musculoskeletal disorders in the past 12 months and WERA and QEC methods to ergonomic risk assessment of musculoskeletal disorders. Data were analyzed by SPSS 18 . Results: The prevalence of back, shoulder, neck and wrist disorders were 41.7%, 20.8%, 16.7% and 33.3%, respectively. Results of WERA showed that 88.9% of subjects had medium action level and 11.1% had high action level. In QEC method, 6.9% of subjects had exposure level ‘one’, 20.8% of subjects had exposure level ‘two’, 48.6% of subjects had exposure level ‘three’, and 23.7% of subjects had exposure level ‘four’. The correlation between QEC total score and prevalence of musculoskeletal disorders was (r=0.67, P=0.038). The correlation coefficient between the final scores of the two methods was (r=0.53, P=0.021). Conclusion: Examination of the correlation between the mean scores of the two methods indicated a moderate correlation between them. Correlation between prevalence of disorders and QEC and WERA scores showed that QEC results were more consistent with Nordic results and it can be said that QEC method was more suitable for ergonomic assessment of musculoskeletal disorders risk for different tasks in this study.