عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش فراشناخت بر بهزيستي روانشناختي و كيفيت زندگي زنان باردار: پژوهشي نيمهتجربي
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Metacognitive Training on Psychological Well-Being and Quality of Life in Pregnant Women: A Quasi-Experimental Study
پديد آورندگان :
پرتو، افسانه دانشگاه پيام نور - دانشكده مشاوره، قزوين، ايران , حياتي، مژگان دانشگاه پيام نور - گروه روانشناسي، تهران، ايران
كليدواژه :
فراشناخت , بهزيستي روانشناختي , كيفيت زندگي , بارداري
چكيده فارسي :
مقدمه: بارداري از حساسترين دورههاي زندگي انسان است و به همين دليل كيفيت زندگي زنان اهميت ويژهاي دارد. آموزش فراشناخت يكي از روشهاي بهبود بهزيستي روانشناختي و كيفيت زندگي زنان باردار هدف اين پژوهش اثربخشي آموزش فراشناخت بر بهزيستي روانشناختي و كيفيت زندگي زنان باردار است.
روشكار: روش اين پژوهش نيمهتجربي از نوع طرح پيشآزمون پسآزمون با گروه كنترل و جامعه آماري آن همه زنان باردار تحت مراقبتهاي پزشكي مراجعهكننده به بيمارستان نمازي شهر شيراز در سال 1395 بود. حجم نمونه 60 نفر از اين جامعه بود كه به روش نمونهگيري تصادفي در دو گروه 30نفره مداخله و كنترل جاي گرفتند. براي جمعآوري دادهها از پرسشنامه بهزيستي روانشناختي و پرسشنامه كيفيت زندگي، و براي تجزيهوتحليل دادهها از آزمون تحليل كواريانس تكمتغيره و SPSS نسخه 22 استفاده شد.
يافتهها: ميانگين (انحراف معيار) سن دانشآموزان گروه مداخله 2/8±33/4 و گروه كنترل 2/9±34/7 بود. نتايج پژوهش نشان ميدهد كه ميانگين پيشآزمون بهزيستي روانشناختي در گروه مداخله 85/6 بود كه در پسآزمون به 99/2 افزايش يافت (0/0001>F=44/20 ، P)، اما ميانگين پيشآزمون گروه كنترل 84/8 بود كه در پسآزمون به 85/4 رسيد (0/05>P). ميانگين پيشآزمون كيفيت زندگي در گروه مداخله 71/2 بود كه در پسآزمون به 89/7 افزايش يافت (0/0001>P)، اما ميانگين پيشآزمون گروه كنترل 86/5 بود كه در پسآزمون به 87/1 رسيد (0/05>F=30/70 ، P).
نتيجهگيري: نتيجه ميگيريم كه آموزش فراشناخت در افزايش بهزيستي روانشناختي و كيفيت زندگي زنان باردار مؤثر بوده است. نتايج اين پژوهش ميتواند براي بهبود بهزيستي روانشناختي و كيفيت زندگي زنان باردار استفاده شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Teaching metacognition is one of the methods for improving the psychological well-being and quality of life of pregnant women. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of meta-cognitive education on the psychological well-being and quality of life of pregnant women.
Methods: This was a semi experimental study with pre-test and post-test design and control group. The statistical population of this study included all pregnant women who referred to Namazi Hospital in Shiraz in 2016. Sample size included 60 people from this community, who were randomly divided into two groups of 30 subjects. A psychological well-being questionnaire and a quality of life questionnaire were used for data collection; data was analyzed using one-variable covariance analysis, and SPSS 22.
Results: The mean (standard deviation) of the students in the experimental group was 33.4±2.8 and the control group was 34.7±2.9. The results of this study showed that the pre-test of well-being in the experimental group was 85.6 which increased to 99.2 in the post-test (P<0.0001, F=44.20), but the pre-test of the control group was 84.8, which reached to 85.4 in the post-test (P<0.05). The pre-test of quality of life in the experimental group was 71.2 which increased to 89.7 in the post-test (P<0.0001, F=30.70), but the pre-test of the control group was 86.5, which was 87.1 in the post-test (P<0.05, F=30.70).
Conclusion: It can be concluded that metacognitive education was effective in increasing the psychological well-being and the quality of life of pregnant women.
عنوان نشريه :
مراقبت پرستاري و مامايي ابن سينا