عنوان مقاله :
ارتباط عدالت سازماني با درهم‌بافتگي شغلي پرستاران در بيمارستان‌هاي آموزشي
عنوان به زبان ديگر :
The Relationship Between Organizational jJustice and Nurses’ Job Embeddedness in Teaching Hospitals
پديد آورندگان :
رخشاني زابل، فاطمه دانشگاه علوم‌پزشكي بيرجند - دانشكده بهداشت - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت، بيرجند، ايران , اكبري، ام البنين دانشگاه آزاد اسلامي واحد زاهدان - گروه پرستاري، زاهدان، ايران , وقار سيدين، ابوالفضل دانشگاه علوم‌پزشكي بيرجند - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري، بيرجند، ايران , فرج زاده، زهرا دانشگاه علوم‌پزشكي بيرجند - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه مديريت پرستاري، بيرجند، ايران
كليدواژه :
پرستاران , درهم‌بافتگي شغلي , عدالت سازماني
چكيده فارسي :
مقدمه: كمبود شديد پرستار و ترك شغل آنها، پژوهشگران را بر شناخت عوامل مؤثر بر حفظ پرستاران و روابط ميان اين عوامل متمركز كرده است؛ از اين‌رو هدف مطالعه حاضر تعيين ارتباط عدالت سازماني با درهم‌بافتگي شغلي پرستاران در بيمارستان‌هاي آموزشي است.
روش كار: در مطالعه توصيفي-تحليلي حاضر، داده‌ها از 215 پرستار در دو بيمارستان آموزشي شهر بيرجند جمع‌آوري شد كه به‌صورت نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌بندي‌شده انتخاب شده بودند. به‌منظور سنجش متغيرهاي مطالعه از مقياس كلي درهم‌بافتگي شغلي Crossley و همكاران و مقياس عدالت سازماني Niehoff و Moorman استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها نيز به كمك نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 16 و آزمون‌هاي آماري t مستقل، آناليز واريانس يك‌طرفه، آزمون تعقيبي توكي، آزمون ضريب هم‌بستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه در سطح معني‌داري كمتر از 0/05 صورت گرفت.
يافته‌ها: براساس نتايج، سطح درهم‌بافتگي شغلي پرستاران بيشتر از متوسط بود (1/07±3/05) و مردان درهم‌بافتگي بيشتري از زنان داشتند (0/001>P). در مطالعه حاضر از ابعاد عدالت سازماني، بعد عدالت تعاملي نشان‌دهنده بالاترين هم‌بستگي با درهم‌بافتگي شغلي است. براساس تحليل رگرسيون چندگانه، ابعاد عدالت تعاملي و عدالت توزيعي 34/6 درصد از تغييرات درهم‌بافتگي شغلي را پيشگويي مي‌كنند (0/001>P و 37/20=F). همچنين عدالت تعاملي پيشگو‌كننده بهتري از عدالت توزيعي براي درهم‌بافتگي شغلي است.
نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج، اجراي برنامه‌هايي براي بهبود درهم‌بافتگي شغلي پرستاران، به‌ويژه پرستاران زن با افزايش عدالت سازماني درك‌شده به‌خصوص ابعاد عدالت تعاملي و توزيعي ضروري است.
چكيده لاتين :
Introduction: Severe nurse shortages and their turnover have made researchers focused
on identifying the factors affecting the retention of nurses and relationships between
these factors. The aim of this study was to investigate the relationship between
organizational justice and Nurses’ job embeddedness in Teaching Hospitals.
Methods: In this descriptive-analytical study, data was collected from 215 nurses
working in two educational hospitals in city of Birjand who were selected by
stratified random sampling. Crossley et al Global Job Embeddedness Scale and Niehoff
and Moorman’s Organizational Justice Scales were used to measure the studied
variables. Data was analyzed by SPSS 16 using independent t-test, one way ANOVA,
Tukey’s post-hoc test, Pearson’s correlation coefficient and multiple regression
analysis at a significance level less than 0.05.
Results: Based on the results, the level of job embeddedness of nurses was higher
than the average (3.05±1.07), and men had more embeddedness than women. In this
study, from dimensions of organizational justice, the dimensions of interactional
justice showed the highest correlation with job embeddedness. Multiple regression
analysis showed that interactional justice and distributive justice predicted 34.6% of
changes in job embeddedness (F=37.20, P<0.001), and interactional justice was a
better predictor of job embeddedness compared to distributive justice.
Conclusion: The results demonstrated the necessity of implementing programs
to improve the Nurses’ job embeddedness, especially female nurses, through increasing
the perceived organizational justice, especially the dimensions of interactional
justice and distributive justice.
عنوان نشريه :
مراقبت پرستاري و مامايي ابن سينا
