ارتباط اثر فارماكوژنتيك داروي متفورمين با تغيير يك آمينواسيد در ژن گيرنده فعال‌كننده تكثير پروكسي‌زوم گاما (PPAR γ) در بيماران مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك

Association of Metformin Pharmacogenetic with a Single Amino Acid Alteration in Peroxisome Proliferator-Activated Receptor Gamma (PPARγ) Genein Patients with Polycystic Ovary Syndrome

مقدمه: سندرم تخمدان پلي‌كيستيك(PCOS) به‌عنوان يك اختلال متابوليكي، توليد‌مثلي و اختلال تخريب تخمدان شناخته شده است. جهشPro12Ala درژنگيرنده فعال‌كننده تكثير پروكسي‌زوم گاما (PPAR γ) به‌عنوان يك فاكتور رونويسي در اختلالات قندي و ناباروري مرتبط است. در بيماران ديابتي و بيماران مبتلا به PCOS داروي متفورمين خط اول درمان است، لذا هدف اين مطالعه بررسي ژنوتيپ افراد تحت درمان رابطه پلي‌مورفيسم Pro12Ala و فارماكوكينتيك متفورمين مي‌باشد. روش بررسي: در اين مطالعه مورد- شاهدي اپيدميولوژي ژنتيكي فراواني ژنوتيپي پلي‌مورفيسم Pro12Alaدر 100 زن مبتلا به PCOS و 100 زن سالم مورد بررسي قرار گرفتند. سطح پلاسمايي هورمون محرك فوليكول (FSH) وهورمون لوتئيني كننده (LH)، قبل از مصرف داروي متفورمين و پس از مصرف متفورمين در بيماران مورد بررسي قرار گرفت. ژنوتيپ افراد براي پلي‌مورفيسم Pro12Ala با استفاده از تكنيك PCR-RFLP(Polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism) تعيين گرديد. هم‌چنين بررسي هاي آماري با استفاده از نرم‌افزار SPSS Inc., Chicago, IL; Version 16 و انجام آزمون كاي مربع و آزمون فيشر و كروسكال‌واليس و آزمون تي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: ژنوتيپ دو نفر از بيماران هموزيگوت (GG) بود. از نظر ژنوتيپي، اختلاف معني‌داري در فراواني ژنوتيپ‌ها در افراد سالم و بيمار مشاهده نگرديد. در بيماران، سطح پلاسماييLH، FSH و تستوسترون قبل (33/12،35/4 و04/1) و بعد (04/11،8/3 و 93/0) از مصرف متفورمين تفاوت معني‌داري مشاهده گرديد (037/0, P=01/0, P=03/0P=)، اما بين ژنوتيپ افراد و پاسخ درماني به متفورمين ارتباطي وجود نداشت(59/0p-value = ). نتيجه‌گيري: هر چند ارتباطي بين پلي‌مورفيسم Pro12Alaو پاسخ درماني به متفورمين در افراد بيمار مشاهده نگرديد ولي پاسخ درماني به متفورمين در بيماران جهت تنظيم و بهبود هورمون‌هاي تخمك‌گذاري در اغلب افراد رضايت‌بخش مي‌باشد.

Introduction: Polycystic ovarian syndrome (PCOS) is known as a metabolic, reproductive and ovarian degeneration disorder. Pro12 Ala mutation in peroxisome proliferator-activated receptor gamma (PPARγ) gene as a transcription factor is linked to disorder of glucose and infertility. In the patients with type 2 diabetes and polycystic ovary syndrome, metformin is the recommended first-line treatment. The aim of this study was evaluation of pharmacokinetics of metformin and the patients genotype for Pro12 Ala polymorphism. Methods: In this study, 100 women with PCOS and 100 healthy women were evaluated. Plasma levels of the FSH and LH were evaluated before and after metformin consumption in the patients.The Pro12 Ala polymorphism was detected by PCR-RFLP analysis. Results: Two patients carried GG homozygous recessive. There was no significant difference in genotypes between the healthy and patient women. There was a significant difference in plasma levels of LH, FSH and testosterone before and after treatment with metformin but there was no relationship between genotype and response to metformin (p-value = 0.59). Conclusion: Considering to this research, there is no relationship between Pro12 Ala polymorphism and metformin response in the patients, but the response to metformin for the regulation and improvement ovulation hormones in many patients is satisfactory.