تأثير به‌كارگيري برنامه آموزشي بر خودمديريتي افراد مبتلا به صرع: مطالعه كارآزمايي باليني

The Effect of Educational Program on Self-Management of Patients with Epilepsy: A Randomized Clinical Trial Study

مقدمه: افراد مبتلا به صرع به ‌منظور سازگاري با تشنج و مديريت آن، نياز به شناسايي عوامل برانگيزاننده تشنج و به‌كاربردن اقدامات احتياطي براي به حداقل رساندن آسيب تشنجي دارند. بنابراين، مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير به كار گيري برنامه آموزشي بر خود مديريتي بيماران مبتلا به صرع انجام گرفت. روش‌كار: اين پژوهش به روش نيمه‌ تجربي روي 90 بيمار مبتلا به صرع مراجعه‌كننده به انجمن صرع ايران انجام شد. نمونه‌گيري به روش در دسترس بود و نمونه­ ها به روش تصادفي در دو گروه كنترل (45 نفر) و آزمون (45 نفر) قرار گرفتند. افراد گروه آزمون در سه جلسه آموزش حضوري شركت كردند كه يكي از پژوهشگران در انجمن صرع برگزار مي‌كرد. همه بيماران فرم اطلاعات مربوط به بيماري، پرسش‌نامه­ هاي متغيرهاي دموگرافيك و خودمديريتي صرع را قبل و 6 هفته بعد از مداخله تكميل كردند. سپس داده­ ها به روش آمار توصيفي (فراواني، ميانگين، انحراف ‌معيار) و استنباطي (آزمون‌هاي آماري تي‌مستقل و تي‌زوجي) و آزمون كولموگروف - اسميرنوف با نرم‌افزار SPPS نسخه 22، تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج مطالعه نشان داد قبل از اجراي برنامه آموزشي، دو گروه كنترل و آزمون در همه ابعاد خودمديريتي دارويي، اطلاعات تشنج، ايمني و سبك زندگي، تفاوت معني‌داري نداشتند (0/05 P). نتيجه گيري: اجراي برنامه آموزشي خودمديريتي، تأثيري مثبت بر ارتقاي رفتارهاي خودمديريتي افراد مبتلا به صرع داشت. اجراي چنين برنامه­ هايي براي افزايش سازگاريِ افراد مبتلا به صرع با بيماري خود، توصيه مي­ شود.

Introduction: Patients with epilepsy need to learn to identify seizure-inducing factors in order to adapt to seizure activity and disease management and taking precautionary measures to minimize seizure damage. The aim of this study was to determine the effect of an educational program on self-management empowerment of patients with epilepsy. Methods: This quasi-experimental study was conducted on 90 patients with epilepsy referring to Iranian Epilepsy Association. The study used convenient sampling and samples were randomly divided into two groups: control (n= 45) and experimental group (n=45). The control group received routine training and the experimental group in addition to routine training, participated in three educational sessions held by the researcher in Epilepsy Association. All the patients completed a self-management questionnaire before and six weeks after the intervention. The data were analyzed by SPSS 22 using Kolmogorov-Smirnov, independent paired t-test and descriptive statistics. Results: The findings showed that there were no significant differences between the two groups in terms of demographic characteristics (P>0.05). Before implementing educational program, the two groups showed no significant difference in medication, knowledge, information, safety and seizure scores (P> 0.05). After implementing educational program the two groups showed significant difference in the scores (P<0.01), which is indicative of the increased scores in experimental group. Conclusion: The results of the study indicated that the education has been effective in information, seizure control and safety of people with epilepsy. Implementation of such programs in order to better accommodate people with epilepsy with their illness is recommended.