عنوان مقاله :
معرفي خصوصيات، انواع و مكانيسم عملكردي ادجوانتها بهعنوان يك مكمل زيستي
عنوان به زبان ديگر :
Introduce Characteristic, Types and Functional Mechanism of Adjuvants as a Biologic Complement
پديد آورندگان :
زارعي طاهر طاهره دانشگاه شاهد تهران - دانشكده بيوتكنولوژي - گروه زيستشناسي سلولي مولكولي , كوثري علي جهاد دانشگاهي قم - گروه سلول بنيادي مزانشيمي , شيخ حسن محسن دانشگاه علوم پزشكي همدان - مركز تحقيقات پزشكي مولكولي , منوچهري حامد دانشگاه علوم پزشكي همدان - مركز تحقيقات پزشكي مولكولي , كلهر ناصر جهاد دانشگاهي قم - گروه سلول بنيادي مزانشيمي , ناصرپور ليلا جهاد دانشگاهي قم - گروه بيولوژي توليدمثل
كليدواژه :
ادجوانت , مكانيسم , خصوصيات و عملكرد , مكمل زيستي
چكيده فارسي :
استفاده گسترده از واكسنهاي موثر بر بيماريهاي عفوني يكي از مهمترين پيشرفتهاي بهداشت عمومي در قرن بيست و يكم است. واكسنهاي اوليه كه حاوي پاتوژنها يا سموم ضعيف شده يا غيرفعال هستند ممكن است پاسخ ايمني قوي را به وجود آورند، اما در اين رويكرد به دليل اينكه كشت بسياري از ميكروارگانيسمها غيرعملي و ناكارآمد بوده و از طرفي نگرانيهاي ايمني در مورد كشت آنها وجود دارد، هميشه نميتواند مورداستفاده قرار گيرد. در چنين مواردي، زير واحدهايي از آنها (همچون پروتئينهاي ميكروبي يا كربوهيدرات) بهعنوان آنتيژنهاي واكسن در نظر گرفته ميشوند. زير واحدهاي آنتيژني به دليل آنكه غالباً خاصيت ايمنوژنيك ضعيفي دارند، قادر به تحريك سيستم ايمني ذاتي نميباشند. اين خصوصيت احتمالاً باعث كاهش كارايي واكسن ميشود. ادجوانتها مولكولها، تركيبات و يا مجموعههاي فوق مولكولي هستند كه قدرت و طول عمر پاسخ ايمني خاص به آنتيژنها را افزايش ميدهند، اما باعث حداقل سميت و ايجاد اثرات ايمني طولانيمدت در انسان ميگردند. ادجوانتها ميتوانند براي افزايش ايمنيزايي، تعديل نوع واكنش ايمني، كاهش مقدار آنتيژن يا تعداد واكنش ايمن زايي موردنياز براي اثربخشي و/ يا بهبود واكسنها در جمعيتهاي خاص (بهعنوانمثال، نوزادان يا سالمندان) مورداستفاده قرار گيرند. مقاله حاضر بهمرور انواع مختلف ادجوانتها پرداخته و خصوصيات و مكانيسم عملكرد آنها را نيز موردبررسي قرار ميدهد.
چكيده لاتين :
The widespread use of effective vaccines against infectious diseases has been one of the most important public health progresses in the 21st century. Early vaccines containing weakened or inactivated pathogens or toxins may elicit robust, protective immune responses, but this approach cannot always be used because it is impractical and inefficient to culture large numbers of organisms, and lack of safety. In such cases subunits (e.g., microbial proteins or carbohydrate) are being considered as vaccine antigens. Since the subtypes of antigens often have weak immunogenic properties, they cannot stimulate the innate immune system. This property is probably the cause of the reduced efficacy of the vaccine. Adjuvants are molecules, compounds, or supramolecular complexes that boost the potency and longevity of specific immune response to antigens, but can cause minimal toxicity or long-lasting immune effects on human. Adjuvants can be used to enhance immunogenicity, modulate the type of immune response, reduce the amount of antigen or the number of immunizations required for efficacy, and/or improve the efficacy of vaccines in specific populations (e.g., newborns or elderly). The present paper reviews the different types of adjuvants and examines the characteristics and mechanisms of their performance.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي فسا