اثربخشي گروه‌درماني شناختي مبتني بر حضور ذهن (mbct) بر كاهش افسردگي و افزايش كيفيت زندگي زنان داراي شوهر معتاد

The Effectiveness of Mindfulness-Based Cognitive Therapy Group in Decreasing Depression and Increasing Quality of Life in Women with Addicted Husbands

اعتياد به‌عنوان يك بيماري ازجمله آسيب هايي است كه بر كيفيت زندگي خانواده ها و زوجين تاثير مي گذارد و ممكن است باعث افسردگي در بين ديگر اعضاي خانواده شود. تحقيق حاضر جهت بررسي اثربخشي درمان مبتني بر حضور ذهن بر كاهش افسردگي و افزايش كيفيت زندگي زنان داراي شوهر معتاد انجام شد.مواد و روش‌ها: طرح پژوهشي نيمه آزمايشي، از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمامي زنان داراي شوهر معتاد مراجعه‌كننده به مركز جامع سلامت شهرستان فسا در سال 1393 بود. براي تعيين حجم نمونه 30 نفر از زوجين مراجعه‌كننده با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در گروه آزمايش و گروه كنترل جايگزين شدند (هر گروه 15 نفر). اعضاي گروه آزمايش 8 جلسه گروه‌درماني شناختي مبتني بر حضور ذهن را دريافت كردند و به اعضاي گروه كنترل هيچ مداخله‌اي ارائه نشد. ابزار پژوهش پرسشنامه هاي افسردگي بك و كيفيت زندگي (qol) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 و به شيوه تحليل كوواريانس چندمتغيري تحليل شدند.نتايج: نتايج نشان داد كه گروه‌درماني شناختي مبتني بر حضور ذهن بر افسردگي و كيفيت زندگي زنان داراي شوهر معتاد موثر بود (0.001≥p) و اين درمان باعث كاهش افسردگي و افزايش كيفيت زندگي زنان در پس‌آزمون گروه آزمايش شد.نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش مويد اين مهم است كه گروه‌درماني شناختي مبتني بر حضور ذهن باعث كاهش افسردگي زنان و به دنبال آن افزايش كيفيت زندگي داراي همسر معتاد مي‌گردد.

Addiction as a disease is a disadvantage that affects the quality of life of families and couples and may cause depression among other members of the family. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of Mindfulness-Based Cognitive Therapy Group in decreasing depression and increasing the quality of life in women with addicted husbands. Material & Methods The semi-experimental design was pre-test-posttest with control group. The statistical population included all women with addicted husbands referring to the comprehensive health center of Fasa into the experimental and control groups (15 women in each group). The experimental group received 8 sessions of mindfulness-based cognitive-group therapy, and no intervention was provided to the control group members. The research instrument questionnaire was Beck and Quality of Life. Results The results showed that mindfulness-based cognitive-group therapy was effective in depression and quality of life of women with addicted husbands (P<0.001) and treatment reduced depression and increased the quality of life of women in post-test of the experimental group. Conclusion The results show that Mindfulness-Based Cognitive Therapy Group is effective in decreasing depression and, consequently, increasing the quality of life of addicted spouse.