عنوان مقاله :
بررسي ارتباط نياز به احيا و سرانجام نوزادان احيا شده در بيمارستان بهار شهر شاهرود
عنوان به زبان ديگر :
The Relationship between the Need for Resuscitation at Birth and Neonatal Outcome in Bahar Hospital, Shahroud City, Iran
پديد آورندگان :
ربيعي، نيلوفر دانشگاه علوم پزشكي شاهرود - دانشكده ي پرستاري و مامايي - گروه مامايي - كميته ي تحقيقات دانشجويي , ابوالحسني، موسي دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده ي بهداشت - گروه اپيدميولوژي - كميته ي تحقيقات دانشجويي، تهران , محمدي، سارا دانشگاه علوم پزشكي شاهرود - دانشكده ي پرستاري و مامايي - گروه مامايي - كميته ي تحقيقات دانشجويي
كليدواژه :
نوزاد , احيا , زايمان , واحد مراقبتهاي ويژهي نوزادان
چكيده فارسي :
مقدمه: حدود 90 درصد نوزادان در بدو تولد بدون نياز به اقدام خاصي شروع به تنفس خودبهخودي ميكنند. 10 درصد باقيمانده، براي شروع تنفس نياز به احيا دارند كه از اين ميزان، تنها 1 درصد نياز به اقدامات احياي پيشرفته نظير ماساژ قلبي و استفاده از دارو دارند. اين پژوهش، با هدف بررسي ارتباط نياز به احيا و سرانجام نوزادان انجام گرفت.
روشها: در اين مطالعهي توصيفي- تحليلي، نمونهگيري به صورت سرشماري در بيمارستان بهار شاهرود انجام شد. اطلاعات دموگرافيك، اطلاعات مامايي مادران و اطلاعات مربوط به وزن و نياز به احياي نوزاد و سرانجام نوزادي از پروندهها استخراج گرديد. تجزيه و تحليل دادهها، با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمونهاي آماري t و 2χ انجام شد. 0/05 > P به عنوان سطح معنيداري در كليهي آزمونها در نظر گرفته شد.
يافتهها: در اين پژوهش، 6677 نوزاد وارد مطالعه شدند. ميانگين و انحراف معيار سن مادران آنها 5/43 ± 27/20 سال و تحصيلات مادران 3/91 ± 10/17 سال بود. ميانگين و انحراف معيار وزن نوزادان، 484/31 ± 3126/03 گرم بود. 2/70 درصد نوزادان در بدو تولد، نياز به اقدامات اوليهي احيا نظير گرم كردن و خشك كردن داشتند. 1/30 درصد تهويهي مكانيكي داشتند و 0/40 درصد با ماساژ قلبي احيا شدند. با توجه به آزمون 2χ، بين نياز به احياي نوزاد و بستري شدن در بخش مراقبتهاي ويژهي نوزادان، رابطهي مثبت و معنيداري مشاهده شد (0/001 = P). همچنين، بين وزن نوزادان و بستري شدن آنان نيز رابطهي معكوس و معنيداري ديده شد (0/001 = P).
نتيجهگيري: با توجه به درصد بالاي بستري نوزادان، پس از اقدامات احيا در بخش مراقبتهاي ويژه و به منظور كاهش عوارض ناشي از آن، توصيه ميشود برنامهي مدونتري به منظور آموزش پروتكلهاي حمايتي و مراقبتي هم براي كاركنان و هم براي مادران تهيه شود.
چكيده لاتين :
Background: About 90% of newborns begin to breathe immediately after birth without any need for special
action. The remaining 10% have to start breathing, require resuscitation of which only 1% require advanced
resuscitation measures such as cardiac massage and the use of drugs. Therefore, in order to determine the need
for neonatal resuscitation and their outcomes, this research was conducted.
Methods: In this cross-sectional study, the infants were selected using convenience sampling method in Bahar
hospital in Shahroud City, Iran. Demographic and maternal obstetrical data and the information about the weight
and the need for resuscitation and neonatal outcome were extracted from the profiles. Data analysis was performed
using t and chi-square tests via SPSS software. The significance level for all tests was considered as P < 0.05.
Findings: 6677 newborns were enrolled in the study. The mean age of mothers was 27.20 ± 5.43 years and the
average maternal education was 3.91 ± 10.17 years. The mean of neonatal weight was 3126.09 ± 484.31 grams.
2.70% of newborns required resuscitation measures such as the heating and drying. 1.30% were revived with
ventilation, and 0.40% with cardiac massage. According to the chi-square test, there was a positive and
significant relationship between the need for newborn resuscitation and hospitalization in the newborn intensive
care unit (NICU) (P = 0.001). There was a significant negative correlation between weight gain and
hospitalization (P = 0.001).
Conclusion: Given the high percentage of neonatal hospitalizations in the intensive care unit, following
resuscitation procedures and to reduce its complications, it is recommended that a more structured program be
developed in the case of supportive and caring guidelines for both staff and mothers.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان