مقايسه اثر بخشي آموزش تئوريك با آموزش عملي موازين اخلاقي در روان‌ پزشكي

Comparison of Effectiveness of Theoretical Training Versus Operational Training in Psychiatric Medical Ethics

زمينه و هدف: هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي آموزش تئوريك در مقايسه با آموزش عملي موازين اخلاقي به دانشجويان كارآموزي و كارورزي بخش روان‌پزشكي بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش از نوع نيمه‌تجربي بود. جامعه آماري مورد مطالعه شامل كليه دانشجويان رشته پزشكي بود كه دوره كارآموزي و كارورزي بخش روان‌پزشكي را در بيمارستان فاطمي اردبيل مي‌گذراندند. با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد 36 نفر به ‌عنوان نمونه مورد بررسي قرار گرفتند، از اين تعداد 18 نفر به ‌صورت تصادفي در گروه آموزش تئوريك موازين اخلاق حرفه‌اي (گروه 1) و 18 نفر در گروه آموزش عملي موازين اخلاق حرفه‌اي (گروه 2) جايگزين شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه شايستگي اخلاقي و چك‌ليست رعايت موازين اخلاق حرفه‌اي در روان‌پزشكي استفاده شد. اطلاعات جمع‌آوري‌شده با نرم‌افزار SPSS 21 مورد تحليل آماري قرار گرفت. از ميانگين و انحراف استاندارد و آزمون t و شاخص اندازه اثر كوهن براي تحليل آماري استفاده شد. يافته‌ها: نتايج به دست‌آمده از اين پژوهش نشان داد كه از لحاظ آماري تفاوت معني‌داري بين ميانگين‌هاي نمرات دو گروه در پرسشنامه شايستگي اخلاقي و در پيش‌آزمون چك‌ليست موازين اخلاق حرفه‌اي وجود نداشت. بعد از ارائه آموزش‌ها، ميانگين نمرات پس‌آزمون چك‌ليست گروه 2 كه آموزش عملي دريافت كرده بودند، افزايش قابل توجهي داشت و به طور معني‌داري از نمرات گروه يك بالاتر بود. بيشترين تفاوت در رعايت استقلال بيمار و حفظ حريم بيمار ايجاد شده بود. نهايتاً بر اساس مقياس كوهن اثربخشي آموزش عملي نسبت به آموزش تئوريك بيشتر بود. ملاحظات اخلاقي: اطلاع‌رساني به موقع و جلب رضايت دانشجويان هنگام شروع بخش روان‌پزشكي، محرمانه‌نگه‌داشتن نتايج انفرادي دانشجويان، دخالت‌ندادن نتايج در ارزيابي عملكرد آموزشي دانشجويان. نتيجه‌گيري: آموزش عملي موازين اخلاقي مؤثرتر از آموزش تئوريك بود و صرفاً تأكيد بر آموزش‌هاي تئوريك نمي‌تواند منجر به رعايت موازين و كدهاي اخلاق پزشكي باشد، لذا ضروري است كه در طول دوره آموزش پزشكان عمومي علاوه بر برگزاري كلاس‌هاي تئوريك از آموزش كارگاهي و يا ساير روش‌هاي عملي و مؤثر نيز استفاده گردد.

Background and Aim: This study aimed to determine the effectiveness of theoretical training versus practical training of medical ethics to the students in the Psychiatric ward. Materials and Methods: The research method was quasi-experimental. The study population consisted of all medical students undergoing an internship in a psychiatric ward in Ardabil Fatemi hospital. Students were evaluated from April 2016 to June 2016. Using a convenience sampling method, 36 individuals were selected and randomly assigned in two groups: 18 students in the theoretical training group (group 1) and 18 students in the operational training group (Group 2). Moral Competence Questionnaire and Professional Ethics Checklist in psychiatry were used for data collection. Data were analyzed by SPSS 21 software. Mean and standard deviation, ttest and Cohen's effect size index were used for statistical analysis. Findings: The results showed that there was no significant difference between the mean scores of the two groups in the Moral Competence Questionnaire and the pre-test of the Professional Ethics Checklist. After the training, the mean scores of group 2 were significantly higher than group 1 in the post-test. The two large differences were in Autonomy and Privacy respectively. Finally, according to Cohen's scale, the effectiveness of practical training was greater than theoretical training. Ethical Considerations: Making students aware of the research, and getting informed consent, keeping confidentiality of individual results, not involving results in the evaluation of students' educational performance. Conclusion: Practical training of professional ethics was more effective than theoretical training and merely emphasizing on theoretical training could not lead to adherence to professional ethics. Therefore, it is essential that during general practitioners' training, in addition to theoretical classes, other practical methods be used.