پديد آورندگان :
سليمان نژاد، حميرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايلام - دانشكده علوم انساني، ايلام، ايران , پورشريفي، حميد دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - دانشكده روانشناسي -گروه روانشناسي باليني، تهران، ايران , محمدزاده، جهانشا دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايلام - دانشكده علوم انساني، ايلام، ايران , سايه ميري، كوروش دانشگاه علوم پزشكي ايلام - مركز تحقيقات پيشگيري از آسيب‌هاي رواني- اجتماعي، ايلام، ايران
كليدواژه :
مداخله يكپارچه نگر , نوجوانان , نااميدي , بد تنظيمي هيجان , گرايش به خودكشي
چكيده فارسي :
مقدمه: نااميدي و بدتنظيمي هيجاني از مهم‌ترين عوامل گرايش به خودكشي بوده كه امروزه اكثر جوامع با آن مواجه هستند. از اين رو، طراحي بسته آموزشي جهت كاهش گرايش به خودكشي حائز اهميت است. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي مداخله يكپارچهنگر در كاهش نااميدي و بدتنظيمي هيجاني به عنوان تعيين‌كننده گرايش به خودكشي نوجوانان و جوانان انجام گرفت.
مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع كارآزمايي آموزشي مي‌باشد. در يك طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل، 40 نفر از نوجوانان و جوانان 15 تا 24 ساله شهر ايلام در سال 1397 به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند. پرسشنامه‌هاي نگرش به خودكشي، نااميدي و نظمجويي شناختي هيجان توسط آنها در پيش‌آزمون و پس‌آزمون تكميل شد. گروه آزمايش مورد مداخله قرار گرفت و گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌ها با روش تحليل كواريانس چندمتغيري تحليل شدند.
يافته‌ها: آزمون تحليل واريانس چندمتغيري نشان داد تفاوت معنيداري در نمرات دو گروه وجود دارد داد (001/0p=). در متغيرهاي نااميدي (013/0>p)، ملامت خود (003/0=p)، نشخوارگري (031/0=p)، فاجعهسازي (016/0=p)، ملامت ديگران (001/0=p)، تمركز مجدد مثبت (005/0=p)، تمركز مجدد برنامه‌ريزي (003/0=p) و ارزيابي مجدد مثبت (019/0=p) تفاوت معنيداري بين دو گروه مشاهده شد. در متغيرهاي پذيرش (368/0=p) و ديدگاه گيري (730/0=p) تفاوت معني‌دار نبود.
نتيجه‌گيري: آموزش مهارت‌هاي مبتني بر رويكرد يكپارچه‌نگري در كاهش نااميدي و بدتنظيمي هيجاني نوجوانان و جواناني كه گرايش به خودكشي داشته‌اند، مؤثر بود. آموزش برنامه‌هايي از قبيل حل‌مسئله، تنظيم هيجان و ذهن آگاهي به روانشناسان، والدين، نوجوانان، متخصصان حوزه سلامت و آسيب‌شناسي اجتماعي ميتواند جهت كاهش و جلوگيري از خودكشي نوجوانان اثربخش باشد.
چكيده لاتين :
Introduction: Frustration and emotion dysregulation have been among the most factors contributing to suicidal tendencies faced currently by societies. Therefore, developing a training program to decrease such tendencies seems necessary. This study aimed to investigate the effectiveness of an integrative intervention in decreasing frustration and emotion dysregulation as determinants of suicidal tendencies among adolescents and young people.
Materials and Methods: The present study is an experimental trial with a pretest-posttest design and control group and was conducted on 40 adolescents and young persons aged 15-25 who were selected through the random cluster sampling in 2018-19 in Ilam. All of the participants completed the Suicide Attitude Questionnaire, Children's Health Locus of Control Scale(CHLC), and Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ-P). The experimental group received an integrative intervention, while the control group received no intervention. Upon the completion of the intervention and collecting the data, they were analyzed using multivariate covariance analysis (MANCOVA) and by SPSSV22 software.
Results: The results of multivariate analysis of variance showed that there is significant difference in the scores of the two groups (Wilks' lambda=0.251, F=5.664, p=0.001) in terms of despair (F=6.843, p=0.013), self-blame (F=10.412, P=0.003), rumination (F=5.016, p=0.031), catastrophizing (F=6.331, p=0.016), blaming others (F=14.132, p=0.001), positive re-focus (F=9.126, p=0.005), planning re-focus (F=10.275, p=0.003), and positive re- evaluation (F=6.024, p=0.019). However, there was no significant intergroup difference in terms of acceptance (F=0.830, p=0.368) and perspective taking (F=0.121, p=0.730).
Conclusion: Organizing training programs based on an integrative approach has been effective in decreasing despair and emotion dysfunction among the adolescents and young people with suicidal tendencies. Conducting training programssuch as problem- solving, emotional, regulation, mindfulness, etc. for psychologists, parents, adolescents, health professionals, and social pathologists can be effective in decreasing and preventing suicide among adolescents.
