تأثير سيلي‌مارين بر قند خون و بيان ژن pax4 و بررسي هيستوپاتولوژي بافت پانكراس در رت‌هاي نر ويستار ديابتي شده با استرپتوزوتوسين

با توجه به آمار بالاي ديابت در ايران و جهان و همچنين به علت عوارض جانبي كمتر گياهان دارويي نسبت به داورهاي صنعتي و شيميايي در اين مطالعه به بررسي اثر ماده مؤثر گياه خار مريم (سيلي‌مارين) بر بيان ژن pax4 براي تكوين و بازسازي سلول­هاي بتاي پانكراس است پرداخته شد. روش كار: مطالعه حاضر از نوع بنيادي و روش آن تجربي است و 42 سر رت نر نژاد ويستار به‌صورت تصادفي انتخاب و به 7 گروه شش‌تايي تقسيم شدند. رت­هاي ديابتي با ماده استرپتوزوتوزسين ديابتي شدند و هر ده روز يك بار ميزان قند خون ناشتاي آن­ها سنجيده شد و پس از پايان دوره رت­ها با داروي بي­هوشي، بي‌هوش و تشريح شدند. مقداري از بافت پانكراس جدا سازي و براي بررسي بيان ژن pax4 به روش Real Time RT PCR استفاده شد. يافته‌ها: ماده مؤثره سيلي‌مارين باعث كاهش معني­دار قند خون در همه گروه­هاي بيمار دريافت­كننده اين دارو (C، D، E، F) بود. اين دارو باعث افزايش معني­دار ميزان بيان ژن pax4 در گروه­هاي دريافت‌كننده دوزهاي mg/kg 150 و100 سيلي‌مارين (D، E) نسبت به گروه شاهد ديابتي (B) و ساير گروه‌هاي بيمار دريافت‌كننده داروهاي سيلي‌مارين و متفورمين شد (05/0p˂). اين افزايش بيان ژن وابسته به دوز نبوده و در گروه­ دريافت‌كننده­ي دوز mg/kg 150 سيلي‌مارين (E) نسبت به گروه mg/kg 100 (D) ميزان بيان كمتر است. نتيجه‌گيري: ماده مؤثره سيلي‌مارين باعث افزايش معني‌دار بيان ژن pax4 شد كه اين ژن يكي از ژن هاي ترميم و بازسازي سلول‌هاي بتا است و باعث بهبود و بازسازي سلول‌هاي بتا و جزاير لانگرهانس پانكراس مي­شود.

This Article has no English Abstract