عنوان مقاله :
تأثير روغن گياه ناخنك بر عملكرد جسمي سالمندان مبتلا به استئوآرتريت خفيف تا متوسط زانو: يك كارآزمايي باليني شاهددار دو سو كور
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Melilotous Officinalis Oil on the Physical Function of Older Adults With Mild to Moderate Knee Osteoarthritis: A Double-Blind Randomized Controlled Trial
پديد آورندگان :
انصاري، غلامرضا دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - مركز تحقيقات سالمندي، تهران، ايران , دلبري، احمد دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - مركز تحقيقات سالمندي، تهران، ايران , كريمي، مهرداد دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده طب سنتي - گروه آموزشي طب ايراني، تهران، ايران , اكبري كامراني، احمد علي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - مركز تحقيقات سالمندي، تهران، ايران , ابوالفتحي ممتاز، يدالله دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - مركز تحقيقات سالمندي، تهران، ايران , محمدي، سيران دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - مركز تحقيقات سالمندي، تهران، ايران , صحاف، رباب دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - مركز تحقيقات سالمندي، تهران، ايران
كليدواژه :
سالمند , استئوآرتريت اوليه , ناخنك , ديكلوفناك , عملكرد جسماني مفصل زانو
چكيده فارسي :
اهداف: استئوآرتريت يكي از شايعترين بيماريهاي سالمندان است كه مستقيماً منجر به مرگ نميشود ولي يكي از علل مهم ناتواني در سالمندان است . درمانهاي دارويي و جراحي براي انواع مختلف بيماري استئوآرتريت وجود دارد كه بيشتر آنها هزينه هنگفتي دارند و ممكن است عوارض جانبي مهمي ايجاد كنند. هدف اين مطالعه بررسي تأثير گياه ناخنك بر عملكرد جسمي سالمندان مبتلا به استئوآرتريت خفيف تا متوسط زانو است.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر يك كارآزمايي باليني شاهددار دوسو كور است 61 سالمند بالاي 60 سال (35 زن و 26 مرد) ساكن يكي از خانههاي سالمندان شهر تهران با ميانگين و انحراف معيار 7/79±78 و ميانه 81 سال، كه با تشخيص پزشك متخصص ارتوپدي بر اساس درجه 1تا3 مقياس ( Kellegren-Lawrence (K-L استئوآرتريت خفيف تا متوسط داشتند، بر اساس معيارهاي ورود و خروج و با استفاده از روش تصادفي بلوكبنديشده به دو گروه مداخله (34 نفر) و كنترل (27 نفر) تقسيم شدند. اطلاعات جمعيتشناختي و پرسشنامه شدت آرتروز WOMAC براي عملكرد جسمي جمعآوري شد. گروه مداخله روغن ناخنك و گروه شاهد ژل ديكلوفناك دريافت كردند. دادهها2 و 4 هفته بعد از شروع مداخله جمعآوري و وارد نسخه 23 نرمافزار SPSS و تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: در شروع مطالعه شركتكنندگان دو گروه مداخله و گروه شاهد از نظر متغيرهاي اجتماعيجمعيتشناختي، تفاوت معناداري نداشتند. براساس نتايج اين مطالعه عملكرد جسماني F(2، 58)=20/4، P<0/001 به طور معناداري در هر دو گروه مداخله و گروه شاهد بهبود يافت و شدت بهبودي در گروه مداخله (0/88) بيشتر از گروه شاهد (0/36) بود. همچنين عوارض جانبي خاصي در طول مطالعه گزارش نشد.
نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه روغن موضعي ناخنك در مقايسه با ژل ديكلوفناك اثر بيشتري در بهبود عملكرد جسماني سالمندان با استئوآرتريت ضعيف تا متوسط اوليه زانو دارد. بر اساس نتايج اين مطالعه، براي بهبود عملكرد جسماني مبتلايان به استئوآرتريت ضعيف تا متوسط اوليه زانو روغن موضعي ناخنك پيشنهاد ميشود. مطالعات آينده براي تعيين دز دقيق و سازوكار اثر روغن ناخنك در بهبود عملكرد جسماني در استئوآرتريت توصيه ميشود.
چكيده لاتين :
Objectives: Osteoarthritis (OA) is one of the most common diseases among older people that although does not directly lead to mortality, is one the leading causes of disability in older people. A variety of medical and surgical treatments are available based on the severity of OA that usually are costly with possible harsh side effects. This study aimed to investigate the effect of Melilotous Officinalis oil on the physical function of older adults with mild to moderate primary knee osteoarthritis.
Methods & Materials: The participants were 61(35 women, 26 men) older adults aged ≥60 years (Mean±SD: 78±7.79, range: 63-94, median: 81 y), residing in one nursing home who were clinically diagnosed with mild to moderate osteoarthritis based on grade 1-3 Kellgren-Lawrence (K-L) grading scale by an orthopedist. Then, based on the inclusion and exclusion criteria, the participants were randomly assigned to one intervention group (n=34) who received of Melilotous Officinalis oil and one control group (n=27) who used Diclofenac Sodium Gel. The participants’ data including their demographic information, the severity of OA based on WOMAC (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index), and pain intensity based on Visual Analogous Scale (VAS) were collected at baseline, Two weeks, and four weeks after starting the intervention. The collected data were entered in SPSS version 23 and analyzed.
Results: There were no statistically significant differences between the intervention and control group in terms of sociodemographic variables at baseline. The physical function of the participants improved significantly in both the intervention group and control group (F2,58=20.4, P<0.001). However, the effect size was considerably higher in the intervention group (0.88) compared to the control group (0.36). No special adverse effect was reported during the study.
Conclusion: Melilotous Officinalis oil can improve function more than Diclofenac gel in older people with mild to moderate knee osteoarthritis. Therefore, using Melilotous Officinalis oil is suggested for improving the physical function of people with osteoarthritis. Future studies are recommended to study to determine the exact dose of Melilotous Officinalis oil and its mechanisms of action on the physical function.