اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي بر عزت نفس، تنظيم شناختي هيجان و رفتار خودجرحي غيرخودكشي در دختران نوجوان

The Effectiveness of Dialectical Behavior Therapy on Self-Esteem, Cognitive-Emotional Regulation and Non-Suicidal Self-Injury in adolescent girls

با توجه به فشارها و تنش‌هاي دوران نوجواني، خودجرحي ممكن است با هدف كاستن از تنش و هيجانهاي منفي انجام شود. بر اساس مدل تنظيم هيجاني، مهم‌ترين انگيزه در اين رفتار را مي‌توان به تنظيم هيجانهاي ناخوشايند مرتبط دانست. هدف اين پژوهش آزمون اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي بر عزت نفس، تنظيم شناختي هيجان و رفتار خودجرحي غيرخودكشي در دختران دوره متوسطه شهرستان پرديس بود. براي اين منظور، طي يك در اين مطالعه نيمه تجربي با پيش آزمون، پس آزمون و گروه كنترل، 30 دانش‌آموز از بين دانشآموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان پرديس كه حداقل يكبار رفتار خودجرحي غيرخودكشي را انجام داده بودند به صورت نمونه‌ي در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل كاربندي شدند. گروه آزمايش رفتاردرماني ديالكتيكي در 10 جلسه به صورت گروهي دريافت كرد. گروه‌ها قبل و بعد از مداخله از نظر عزت­نفس، تنظيم شناختي هيجان، رفتارها و كاركردهاي خودجرحي مورد آزمون قرار گرفتند. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد رفتاردرماني ديالكتيكي بر كاهش رفتار خودجرحي، افزايش عزت نفس و كاهش فاجعه‌نمايي در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل مي‌شود. با توجه به نتايج، رفتاردرماني ديالكتيك مي‌تواند در بهبود عزت نفس، تنظيم هيجان و كاهش رفتارهاي خودجرحي در دختران نوجوان مفيد واقع شود.

Due to the pressures and tensions between adolescence, self-injury may be done with the aim of reducing the negative tensions and emotions. Based on the emotional regulation model, the most important motivation in this behavior can be related to the regulation of unpleasant emotions. The aim of the present study was to examine the effectiveness of dialectical behavior therapy on self-esteem, cognitive emotion regulation, and non-suicidal self-injury behavior in Pardis secondary school girls. For this purpose, in this quasi-experimental study with pre-test, post-test and control group, 30 students from the junior high school girl students of Pardis City, who had performed at least once a non-suicidal self-injury behavior, were selected by access sampling and randomly assigned into two experimental and control groups. The experimental group received dialectical behavior therapy in 10 sessions. The groups were tested before and after the intervention in terms of self-esteem, cognitive emotion regulation, self-injury behaviour’s and functions. The results of covariance analysis showed dialectical behavior therapy in reducing self-injury behavior, increasing self-esteem and reducing catastrophe in the experimental group compared to the control group. According to the results, dialectical behavior therapy could improve self-esteem, emotion regulation and reduce self-injury behaviour’s in adolescent girls.