كليدواژه :
جذب سطحي , زئوليت , اصلاح سطح , حذف آموكسي سيلين
چكيده فارسي :
زئوليت‌ها، آلومينوسيليكات‌هاي بلوري و آبدار فلزهاي قليايي و قليايي خاكي هستند كه به دليل ساختار شيميايي و سطح ويژه مناسب، براي حذف و جداسازي آلاينده‌هاي دارويي، رنگي و فلزي مورد استفاده قرار مي‌گيرند. در پژوهش حاضر، زئوليت طبيعي با آسياب توپي پودر شد. سپس، به كمك ماده سطحفعال كاتيوني ستيل‌تري‌متيل‌آمونيم برميد اصلاح سطح شد. زئوليت اصلاح شده با روش‌هاي فلورسانس پرتو ايكس (XRF)، طيفسنجي فروسرخ تبديل فوريه (FTIR)، ميكروسكوپي الكتروني روبشي (SEM)، پراش پرتو ايكس (XRD) و آزمون BET شناسايي شد. برپايه نتيجههاي بهدست آمده، سطح ويژه، ميانگين قطر حفرهها و حجم كل حفرهها زئوليت به ترتيب m2/g 11/931، nm 31/55 و cm3/g 0/0941 بهدست آمد. همچنين، كارايي نمونه اصلاح شده براي حذف داروي آموكسي‌سيلين از محيط آبي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه عامل‌هاي محيطي مانند مقدار جاذب مصرفي، زمان تماس، pH، دما و غلظت اوليه محلول در بازدهي حذف دارو موثر هستند. همچنين، داده‌هاي آزمايشگاهي فرايند جذب آموكسي‌سيلين با مدل هم‌دماي فرندليچ و سينتيك شبه مرتبه دوم همخواني بيشتري دارند. طبق مدل هم‌دماي فرندليچ، ظرفيت جذب آموكسي‌سيلين با مقدار جاذب مصرفي g/l 2، زمان تماس 180 دقيقه، pH برابر 9 و غلظت اوليه ppm 120 به mg/g 37/3 رسيد.
چكيده لاتين :
Zeolites are crystalline and hydrated aluminosilicates from earth alkali and alkaline
metals, which are used for the removal and separation of Pharmaceutical, colored, and metallic
pollutants due to their chemical structure and proper surface area. In the present study, first, natural
zeolite was powdered by ball mill, and after that, it was modified by a cationic surfactant of the
cetyltrimethylammonium bromide. The modified zeolite was investigated by XRF, FTIR, SEM,
BET, and XRD techniques, which is based on the BET test, The specific surface area, mean pore
diameter, and total volume cavities of zeolite were 11.931 m2/g, 31.546 nm, and 0.0941 cm3/g,
respectively. Additionally, the efficiency of the sample was studied for removal of Amoxicillin
from the aqueous medium. The results showed that environmental factors such as Adsorbent
dose, contact time, pH, Temperature, and Amoxicillin concentration were effective in removal
percentage. In addition, the experimental data of the amoxicillin-adsorption process better matched
with the isothermal model of Ferndlich as well as kinetic of the pseudo-second order. According to
the Freundlich model, adsorption capacity of amoxicillin with the adsorbent dosage 2 g/l, contact
time of 180 min, pH=9, and initial concentration of 120 ppm was 37.3 mg/g.
