بررسي بيان miR-125b و ژن‌هاي ضد آپوپتوز MCL-1 و BCL-2 به دنبال تيمار با والپروئيك اسيد در رده‌هاي سلولي سرطان پستان

Expression of miR-125 and MCL-1 and BCL-2 Anti-apoptotic Genes under the Influence of Valproic Acid Treatment in Breast Cancer Cell Lines

مقدمه: يكي از علل مرگ ‌و مير ناشي از سرطان پستان، مقاومت دارويي و فعاليت ضد آپوپتوزي سلول‌هاي سرطاني است. عوامل اپي‌ژنتيك در هر دوي اين فرايندها نقش دارند. Micro RNA (miRNA)ها عوامل اپي‌ژنتيك هستند كه بيان نابه‌جاي آن‌ها سرطان را شتاب مي‌بخشند. والپروئيك اسيد، يك داروي مهار كننده‌ي هيستون داستيلاز است كه عملكرد ضد سرطاني دارد. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي اثر والپروئيك اسيد بر بيان miR-125b به عنوان يكي از miRNAهاي سركوب كننده‌ي تومور در سرطان پستان و بيان ژن‌هاي ضد آپوپتوزي B-cell lymphoma 2 (BCL-2) و Myeloid cell leukemia-1 (MCL-1) به ‌عنوان اهداف احتمالي miR-125b در رده‌هاي سلولي MDA-MB-231 و Michigan Cancer Foundation-7 (MCF-7) بود. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي تجربي، ابتدا رده‌هاي سلولي MDA-MB-231 و MCF-7 در شرايط بهينه كشت داده شدند. زيستايي سلول‌ها در غلظت‌هاي متفاوت والپروئيك اسيد و زمان‌هاي 48 و 72 ساعت با روش MTT اندازه‌گيري شد. بيان miR-125b و ژن‌هاي BCL-2 و MCL-1 با روش Real-time polymerase chain reaction (Real-time PCR) مورد بررسي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون One-way ANOVA واكاوي شدند. يافته‌ها: والپروئيك اسيد با افزايش دز و زمان، به طور معني‌داري منجر به كاهش زيست‌پذيري هر دو رده‌ي سلولي مي‌شود. همچنين، والپروئيك اسيد منجر به افزايش معني‌دار miR-125b در هر دو رده‌ي سلولي مي‌گردد (0/010 > P). در سلول‌هاي MCF-7، اين دارو منجر به كاهش معني‌دار ژن‌هاي BCL-2 و MCL-1 مي‌شود (0/001 > P)، اما تفاوت در بيان اين دو ژن در سلول‌هاي تيمار شده‌ي MDA-MB-231 نسبت به گروه شاهد معني‌دار نبود (0/050 < P). نتيجه‌گيري: احتمال مي‌رود والپروئيك اسيد از طريق مداخله در فرايندهاي اپي‌ژنتيكي و با تأثير بر بيان ژن‌هاي BCL-2 و MCL-1 مي‌تواند به ‌عنوان گزينه‌ي مناسب در تحقيقات سرطان پيشنهاد شود.

Background: One of the causes of death through breast cancer is drug resistance and the anti-apoptotic activity of cancer cells. Epigenetic factors are involved in both of these processes. Micro RNAs (miRNAs) are epigenetic agents that accelerate the inappropriate expression of cancer. Valproic acid is a histone deacetylase inhibitor that has anticancer activity. The aim of this study was to evaluate the effect of valproic acid on miR-125b expression as one of the tumor suppressor miRNAs in breast cancer, and the expression of BCL-2 and MCL-1 anti-apoptotic genes as possible targets of miR-125b in MDA-MB-231 and MCF-7 cell lines. Methods: In this experimental study, MDA-MB-231 and MCF-7 cell lines were first cultured in optimal conditions. Cell viability was measured at different concentrations of valproic acid at 48 and 72 hours using MTT assay. The expression of miR-125b and BCL-2 and MCL-1 genes was analyzed using real-time polymerase chain reaction (PCR). The data were analyzed using one-way ANOVA test. Findings: Valproic acid significantly decreased the viability of both cell lines in dose- and time-dependent manner. It also led to a significant increase in miR-125b in both cell lines (P < 0.010). In MCF-7 cells, this drug led to a significant decrease in BCL-2 and MCL-1 genes (P < 0.001). But the difference in these two genes in MDA-MB-231 treated cells was not significant compared to the control group (P > 0.050). Conclusion: Valproic acid may be suggested as a profitable option in cancer research, through its involvement in epigenetic processes, and its influence on the expression of BCL-2 and MCL-1 genes.