تاثير يك جلسه ورزش هوازي تداومي در مقابل تناوبي، بر سطوح پلاسمايي مولكول‌هاي چسبان بين سلولي 1 و مولكول هاي چسبان سلول عروقي 1 در بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر قلب

Effect of one Bout Continuous Versus Intermittent Aerobic Exercise on Plasma Levels of Intercellular Adhesion Molecules 1 and Vascular Cell Adhesion Molecules 1 in Patients with Coronary Heart Disease

مولكول­هاي چسبان نقش مهمي در پاتوژنز آترواسكلروز دارد و نوع ورزش ممكن است روي پاسخ اين شاخص­ ها تاثير­گذار باشد. لذا، هدف پژوهش حاضر تاثير يك جلسه ورزش هوازي تداومي در مقابل تناوبي، بر سطوح پلاسمايي مولكول­هاي چسبان بين سلولي1 (ICAM-1) و مولكول­هاي چسبان سلول عروقي 1 (VCAM-1) در بيماران مبتلا به عروق كرونر بود. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه­ تجربي، 9 زن مبتلا به بيماري عروق كرونر در قالب طرح پيش ­آزمون و پس­آزمون دو مرحله­ اي (تناوبي و تداومي) با فاصله زماني يك هفته شركت كردند. برنامه تمريني تداومي شامل دويدن يا راه ­رفتن به مدت 30 دقيقه با شدت 60 درصد ضربان قلب بيشينه بود. هم‌چنين فعاليت تناوبي شامل 30 دقيقه راه ­رفتن يا دويدن با شدت متغير بين50 تا80 درصد ضربان قلب بيشينه بود. سطوح ICAM-1 و VCAM-1 سرم برحسب نانوگرم بر ميلي­ ليتر به روش الايزا اندازه‌گيري شد. نتايج توسط نرم ­افزار SPSS Inc., Chicago, IL; version 18 و آزمون اندازه گيري‌هاي مكرر در سطح معناداري 05/0≥P مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: يك جلسه تمرين تداومي و تناوبي تفاوت معني­داري در سطوحICAM-1 و VCAM-1سرمي ايجاد ننمود، به­ طوري­كه مقادير ICAM-1 پس از فعاليت تداومي (1/0±6/233) و فعاليت تناوبي (0/1±4/230) به‌دست آمد (181/0=P). علاوه ­بر ­اين سطوح VCAM-1 نيز پس از فعاليت تداومي (0/7±36/163) و فعاليت تناوبي (9/6±86/194) گرديد (211/0=P). نتيجه‌گيري: يك جلسه فعاليت ورزشي سبب تحريك مسيرهاي التهابي در بيماران عروق كرونر مي شود. با توجه به نتايج اين مطالعه، هنوز نمي ­توان با قطعيت سمت و سوي اثر تمرين هوازي تداومي نسبت به تمرين تناوبي بر مولكول­هاي چسبان را تعيين نمود و نياز به تحقيقات بيشتري در اين زمينه است.

Introduction: Adhesion molecules play an important role in the pathogenesis of atherosclerosis and the type of training may affect the response to these indicators. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the effect of a continuous versus interval aerobic training session on plasma levels of intercellular adhesion molecules 1 (ICAM-1) and vascular cell adhesion molecules 1 (VCAM-1) in patients with coronary artery disease. Methods: In this quasi-experimental study, 9 women with coronary artery disease participated in pre-test and two stages of post-test design (interval and continuous). Continuing training program included running or walking for 30 minutes with an intensity of 60% of maximum heart rate. Therefore, interval training included 30 minutes of walking or running with variable intensity between 50% and 80% peak heart rate. ICAM-1 and VCAM-1 serum levels were measured in scale of ng/ml by ELISA. Results were analyzed by SPSS Inc., Chicago, IL; version 24 and repeated measures test were used at a significant level of P≤0.05. Results: One session of continuous and interval training didn’t show significant differences in ICAM-1 and VCAM-1 serum levels. So that the ICAM-1 levels were obtained (233.6 ± 0.1) after continuous training and (230.4 ± 1) after interval training (P= 0.186). In addition, VCAM-1 levels were observed (163.3 ± 7.0) after continuous training and (194.8 ± 6.9) after interval training (P= 0.121). Conclusion: One session of training stimulates inflammatory pathways in coronary artery disease patients. Based on the results of this study, the effect of continuous aerobic training on the levels of adherent molecules cannot be determined certainty and more research is needed.