عنوان مقاله :
رابطه هوش معنوي، استرس ادراك‌شده و انعطاف‌پذيري كنشي با بهزيستي روان‌شناختي سالمندان
عنوان به زبان ديگر :
Relationship of Spiritual Intelligence, Perceived Stress and Flexibility of Action with Psychological Well-being in the Elderly
پديد آورندگان :
عسكري، مهناز دانشگاه آزاد اسلامي، واحد اهواز - گروه روانشناسي، اهواز، ايران , عسگري، پرويز دانشگاه آزاد اسلامي، واحد اهواز - گروه روانشناسي، اهواز، ايران , سنگاني، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي، واحد اهواز - گروه روانشناسي، اهواز، ايران
كليدواژه :
هوش معنوي , سالمندان , استرس ادراك‌شده , انعطاف‌پذيري كنشي , بهزيستي روان‌شناختي
چكيده فارسي :
سالمندي دوره حساسي از زندگي بشر است كه طي آن سالمندان در معرض مشكلات بسياري از جمله بيماري‌هاي مزمن و كاهش استقلال فردي قرار مي‌گيرند. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه هوش معنوي، استرس ادراك‌شده و انعطاف‌پذيري كنشي با بهزيستي روان‌شناختي در سالمندان ساكن در مركز سالمندي انجام شد.
روش كار: پژوهش حاضر مقطعي از نوع همبستگي بود. جامعه پژوهش سالمندان ساكن در مراكز سالمندي شهر اهواز در سال 1397 بودند كه از ميان آنها 320 نفر با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با پرسشنامه‌هاي هوش معنوي كينگ (2008)، استرس ادراك‌شده كوهن و همكاران (1983)، انعطاف‌پذيري كنشي كانر و ديويدسون (2003) و بهزيستي روان‌شناختي ريف (2002) جمع‌آوري شدند. داده‌ها با روش‌هاي ضرايب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحليل شدند.
يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه هوش معنوي (62/0 = r) و انعطاف‌پذيري كنشي (67/0 = r) رابطه مثبت و معني دار و استرس ادراك‌شده (38/0- = r) رابطه منفي و معني دار با بهزيستي روان‌شناختي در سالمندان داشتند. همچنين ضرايب همبستگي چندگانه نشان داد كه انعطاف‌پذيري كنشي (44/0 = r2) و هوش معنوي (53/0 = r2)، بهزيستي روان‌شناختي در سالمندان را پيش‌بيني كردند (01/0 > P).
نتيجه گيري: نتايج حاكي از اهميت روابط هوش معنوي، استرس ادراك‌شده و انعطاف‌پذيري كنشي با بهزيستي روان‌شناختي در سالمندان بودند. بنابراين براي بهبود بهزيستي روان‌شناختي در سالمندان مي‌توان هوش معنوي و انعطاف‌پذيري كنشي آنان را افزايش و استرس ادراك‌شده آنان را كاهش داد
چكيده لاتين :
Introduction: Elderly is a sensitive period in human life which elderly people is exposed to many problems including chronic diseases and reduced individual autonomy. Present research aimed to investigate relationship of spiritual intelligence, perceived stress and flexibility of action with psychological well-being in the elderly living in the center of aging.
Methods: Present research was a cross-sectional from correlation type. Research population was elderly living in the centers of aging of Ahvaz city in 2018 year that from them 320 people was selected by available sampling method. Data were collected by questionnaires of King's Spiritual Intelligence (2008), perceived stress Cohen et al. (1983), and flexibility of action of Connor and Davidson (2003) and Reif's psychological well-being (2002). Data were analyzed by Pearson correlation coefficients and multiple regression methods.
Results: The findings showed that there was a significant positive correlation between spiritual intelligence (r = 0.62) and flexibility of action (r = 0.76) and significant negative correlation between perceived stress (r=-0.38) with psychological well-being in the elderly. Also, multiple correlation coefficients showed that flexibility of action (r2 = 0.44) and spiritual intelligence (r2=0.53) predicted psychological well-being in the elderly (P < 0.01).
Conclusions: The results indicate the importance relationships spiritual intelligence, perceived stress and flexibility of action with psychological well-being in the elderly. Therefore, in order to improve psychological well-being in elderly, can be increased their spiritual intelligence and flexibility of action and decrease their perceived stress.
عنوان نشريه :
روان پرستاري
