مدل‌يابي وسواس با احساس گناه با نقش واسطه‌گري خودشفقت‌ورزي در پرستاران

Modeling Obsession with Guilty Feelings with Mediating Role of Self-Compassion Nurses

مقدمه: رفتارهاي وسواسي در شرايط گوناگون مي تواند تجربه هاي احساسي متفاوتي را سبب گردد، بنابراين اين پژوهش با هدف بررسي مدل وسواس با احساس گناه با نقش واسطه گري خودشفقت ورزي در پرستاران زن بيمارستان¬هاي دولتي شهر گرگان انجام شد. روش كار: پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مبتني بر روش مدل يابي معادلات ساختاري بود. جامعه پژوهش حاضر را تمامي 568 پرستار زن شهر گرگان در بيمارستان هاي دولتي بودند. در اين پژوهش براي تعيين حجم نمونه با توجه به تعداد متغيرهاي مشاهده شده و تخصيص ضريب 20 براي هر متغير مشاهده شده 340 نفر به عنوان حجم نمونه به روش دردسترس انتخاب شدند. ابزارهاي گردآوري داده ها شامل، پرسشنامه احساس گناه كوگلر و جونز (1992)، پرسشنامه وسواس فكري عملي هاجسون و راچمن (1977) و پرسشنامه خودشفقت ورزي ريس و همكاران (2011) بودند. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار 24SPSS و 23Amos استفاده شد. يافته‌ها: يافته ها نشان داد روابط معنا داري بين علائم وسواس پرستاران و خودشفقت ورزي با احساس گناه وجود داشت و مدل پژوهش تاييد شد و به طور كلي 57 درصد از احساس گناه توسط علائم وسواس پرستاران و خودشفقت ورزي قابل تبيين مي باشد. همچنين متغيرهاي علائم وسواس پرستاران و خودشفقت ورزي بر احساس گناه اثر مستقيم معنادار دارند و مسير غير مستقيم علائم وسواس پرستاران با ميانجي گري خودشفقت ورزي بر احساس گناه تاييد گرديده شد. نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش بر ضرورت نقش رفتارهاي وسواسي پرستاران بر تجربه احساس گناه تاكيد نمود كه مي تواند دلالت هاي كاربردي براي درمان گران و مشاوران در جهت كاهش احساس گناه با توجه به در نظر گرفتن ابعاد خودشفقت ورزي در پرستاران ارايه دهد.

Introduction: Obsessive-compulsive behaviors in different conditions can lead to different emotional experiences. Therefore, this research was conducted with the aim of investigating the modeling of obsession with guilty feelings with mediating role of self-compassion in female nurses in Gorgan public hospitals. Methods: A descriptive study was a correlation type based on the structural equation modeling method. The research population was all 568 nurses of Gorgan women in governmental hospitals. In this study, 340 nurses were selected as the sample size by available method to determine the sample size according to the number of observed variables and the allocation of coefficient 20 for each variable observed. Data collection tools consisted of Kugler and Jones guilty questionnaires [1992], Hodgson & Rachman & Rachman Obsessive-Compulsive Inventory [1977] and Raes and et al self-compassion Questionnaire [2011]. For analysis of data, SPSS24 and Amos23 software were used. Results: Findings showed that there was a significant relationship between the symptoms of obsessive-compulsive disorder and self-compassion with guilt and the research model was confirmed. Overall, 57% of the feelings of guilty were explained by the symptoms of nurses' obsessive-compulsive disorder and self-compassion syndrome. Also, the variables of nurse’s obsessive-compulsive symptoms and self-compassion had a direct effect on the feeling of guilt. The indirect pathway of nurses' obsessive-compulsive symptoms was confirmed by self-compassion on guilty feelings. Conclusions: The results of this study emphasized the necessity of the role of nurses' obsessive behaviors on the experience of guilty feelings, which can provide implications for therapists and counselors in reducing guilty feelings considering the dimensions of self-meditation in nurses.