اثربخشي گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد بر انعطاف پذيري روان‌شناختي و الگوهاي ارتباطي خانواده بيماران مبتلا به ديابت نوع دو

The Effectiveness of Accepted and Commitment Group Therapy on Psychological Flexibility and Family Communication Patterns in Women with Type 2 Diabetes

ديابت عوارض جبران ناپذيري را بر عملكردهاي جسماني، رواني، ارتباطات فردي، خانوادگي و درك افراد از سلامتي برجاي مي‌گذارد. اين مطالعه با هدف بررسي اثربخشي گروه‌درماني مبتني پذيرش و تعهد بر انعطاف‌پذيري روان‌شناختي و الگوهاي ارتباطي خانواده زنان مبتلا به ديابت نوع دو انجام گرديد. روش‌كار: طرح پژوهش حاضر نيمه تجربي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري مطالعه در برگيرنده كليه زنان مبتلا به ديابت نوع دو شهر تهران در سال 1396 – 1397 بود كه از اين ميان تعداد 40 نفر براساس نرم افزار G- Power به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. گروه آزمايش با استفاده از گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد تحت مداخله قرار گرفته و داده‌هاي پژوهش به وسيله پرسشنامه‌هاي انعطاف پذيري روان‌شناختي و الگوهاي ارتباطي خانواده گردآوري و به روش تحليل كواريانس چند متغيره و نرم افزار SPSS V. 22 تحليل گرديد. يافته‌ها: نتايج بدست آمده بيانگر آن بود كه بين ميانگين نمرات پس آزمون متغيرهاي انعطاف‌پذيري روان‌شناختي (001/0>P، 76/18=F)، ارتباط سازنده متقابل (001/0>P، 45/44=F)، ارتباط كناره‌گير/ توقع (001/0>P، 38/51=F) و ارتباط اجتنابي متقابل (001/0>P، 14/16=F) دو گروه آزمايش و گواه تفاوت معناداري وجود داشته و گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد موجب افزايش نمرات متغير انعطاف‌پذيري روان‌شناختي، مؤلفه ارتباط سازنده متقابل و كاهش مولفه‌هاي كناره‌گير متقابل و ارتباط اجتنابي متقابل متغير الگوهاي ارتباطي گروه آزمايش در مرحله پس‌آزمون شده است. نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش بيانگر سودمندي درمان‌ موج سومي ارائه شده بر ابعاد فردي و خانوادگي فرد مبتلا به ديابت بود، از اين روي مي‌توان نتيجه گرفت كه استفاده از درمان مقرون به صرفه، گروهي و موثري همچون پذيرش و تعهد مي‌تواند زمينه‌ساز ارتقا كيفيت‌ روابط و زندگي اين گروه از بيماران گردد.

Introduction: Diabetes has irreversible effects on physical, psychological, personal, family relationships and perceptions of health. The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment based group therapy on psychological resilience and family patterns of women with type 2 diabetes. Methods: The design of this study was quasi-experimental with pre-test and post-test with control group. The statistical population of the study included all women with type 2 diabetes in Tehran in the year 1976-97. Of these, 40 individuals were selected according to G-Power software and assigned to experimental and control groups. The experimental group received intervention based on Acceptance and Commitment Therapy. Results: The results indicated that there was a significant relationship between the mean scores of psychological flexibility variables (F = 18.76, P <0.001), interactive construct (P = 0.001, F = 44.45), and withdrawal. / Expectation (P = 0.001, F = 51/38) and Avoidance Relationship (P = 0.001, F = 16.14) There was a significant difference between the experimental and control groups and acceptance and commitment group therapy increased The variables of psychological flexibility variable, component of cross-linking and reduction of cross-withdrawal components, and variable avoidance cross-linking of the communication patterns of the experimental group were tested in the post-test. Conclusion: The results of this study indicate the usefulness of the third wave treatment presented on the individual and family dimensions of the person with diabetes. Therefore, it can be concluded that the use of cost-effective, group and effective therapies such as acceptance and commitment can improve the quality of relationships and The life of this group of patients.