اثر كاربرد گوگرد و تيوباسيلوس بر عملكرد و برخي صفات فيزيولوژيكي لوبيا در شرايط تنش قطع آبياري

به‌منظور بررسي اثر كاربرد كود گوگرد و تيوباسيلوس بر رنگيزه‌هاي فتوسنتزي و عملكرد ارقام لوبيا در شرايط تنش قطع آبياري اين آزمايش در بهار سال 1395 در گلخانه پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز اجرا شد. آزمايش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار به اجرا درآمد. در اين پژوهش سه رقم لوبيا (درسا، اختر و صدري)، چهار سطح كودي (شاهد، كود گوگرد (300 كيلوگرم در هكتار)، باكتري تيوباسيلوس و گوگرد + تيوباسيلوس) و تنش قطع آبياري (شاهد، قطع آبياري در مرحله گلدهي و پر شدن نيام) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد تفاوت ميان ارقام لوبيا، سطوح كودي و مراحل قطع آبياري معني دار بود. مقايسه ميانگين برهمكنش­ها نشان داد تنش قطع آبياري به‌ويژه قطع آبياري از مرحله گلدهي موجب كاهش شاخص برداشت، عملكرد و رطوبت نسبي برگ شد و نيز موجب افزايش مقاومت روزنه‌اي شد كه با كاربرد تيوباسيلوس + گوگرد از اثر منفي تنش كاسته شد. كلروفيل‌هاي a، b و كل و همچنين كارتنوئيد در شرايط تنش قطع آبياري از مرحله پر شدن نيام افزايش يافت كه اين افزايش در حضور گوگرد + تيوباسيلوس بيش‌تر بود. همبستگي منفي بين مقاومت روزنه‌اي با دو صفت شاخص برداشت و عملكرد دانه وجود داشت كه بيانگر كاهش فعاليت فتوسنتزي در نتيجه بسته شدن روزنه‌ها بود. بنابراين، با كاربرد باكتري تيوباسيلوس + گوگرد كه سبب كمك به تداوم فعاليت رنگيزه‌هاي فتوسنتزي در شرايط تنش قطع آبياري بود، مي‌توان موجب افزايش تحمل ارقام لوبيا شد و اثر مثبتي بر عملكرد و اجزاي عملكرد داشت.