بالندگي اعضاي هيات علمي در پرتو رهبري معنوي با ميانجيگري يادگيري سازماني

Faculty Development In the light of Organizational Learning mediated by spiritual leadership

پژوهش حاضر با هدف سنجش روابط بين رهبري معنوي و بالندگي اعضاي هيات علمي با نقش ميانجي يادگيري سازماني در واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي استان آذربايجان‌غربي انجام شد اين پژوهش از نظر نوع توصيفي و از لحاظ روش، همبستگي مي باشد. جامعه آماري 695 نفر از مدرسين تمام وقت 13 واحد بود كه از ميان آنان 263 نفر از جدول كرجسي و مورگان با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبتي انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات ازسه پرسشنامه استاندارد، رهبري معنوي فراي، بالندگي قرونه و يادگيري سازماني نيفه استفاده گرديد. روايي محتوايي و سازه اي پرسشنامه‌ها تاييد و پايايي آلفاي كرونباخ آنها در مرحله مقدماتي و نهايي مناسب بود. به منظور ارزيابي روابط بين متغيرهاي مكنون و اندازه گيري شده در الگوي مفهومي، از مدل يابي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج به دست آمده نشان دهنده رابطه مثبت و معني داري بين رهبري معنوي با بالندگي مي باشد در عين حال نتايج نشان داد كه يادگيري سازماني نقش ميانجي در رابطة بين رهبري معنوي با بالندگي ايفا مي‌كند. نتيجه اينكه رهبري معنوي با ميانجيگري يادگيري سازماني تاثير مثبت و معني داري در بالندگي مدرسين دارد.

The purpose of this study was to evaluate the causal relationship between spiritual leadership and faculty development with the mediating role of organizational learning in Islamic Azad University branch of West Azarbaijan province The population of the study was 695 full-time teachers of 13 units, among them 263 people were selected using stratified random sampling method and Krejcie and Morgan table were used to determine the sample size.tree standard questionnaires, Fry's Spiritual Leadership , Quarterly Growth and Organizational Learning were used for data collection. Content and construct validity of the questionnaires confirmed and Cronbach's alpha reliability in the baseline and the final was appropriate. Structural equation modeling was used to evaluate the fear relationships of the variables currently being measured in the conceptual model. The results showed a positive and significant relationship between spiritual leadership and development, while the results showed that organizational learning plays a mediating role in the relationship between spiritual leadership with development. Conclusion: Spiritual leadership mediated by organizational learning has a positive and significant effect on faculty development