قابليت هاي زيست محيطي در توسعه پايدار نواحي روستايي حوضه هاي آبخيز حوضه آبخيز رامه استان سمنان

دستيابي به وضعيت قابل قبولي از فرايند رشد، توسعه و تعاليدر جوامع انساني اعم از شهر و روستا نيازمند مهيا نمودن زمينه هاي برنامه ريزي بر پايه شناسايي محيط و بهره گيري از قابليت هاي موجود در آن فضا ميباشد. در اين راستا شناخت، بررسي و تحليل توانمندي هاي انساني و طبيعي موجود در عرصه هاي روستايي كشور ميتواند به عنوان زيربنا و اصلي مهم در روند توسعه پايدار اين سكونتگاه هاي انساني مطرح گردد. هدف از پژوهش حاضر بررسي قابليتهاي زيست محيطي درتوسعه پايدارنواحي روستايي درحوضه آبخيزرامه استان سمنان ميباشد. بدين منظور پرسشنامه اي تدوين وبا استفاده ازفرمول كوكران،حجم نمونه نمونه به تعداد011پرسشنامه ازسرپرستان خانواروعلاوه برآن بمنظورنظرسنجي ازمسئولين ذي ربط به تعداد 01پرسشنامه تكميل گرديد.براي طبقه بندي وتجزيه وتحليل داده هاواطلاعات ازنرم افزارSPSS، و جهت بررسي رابطه بين متغيرها واولويت بندي آنها از مدلAHPاستفاده شده است. نتايج پژوهش حاكي از آن است مهمترين قابليتهاي زيست محيطي در توسعه پايدار نواحي روستايي در حوضه آبخيز، قابليت كشت گياهان دارويي در ناحيه مورد مطالعه ميباشدو در اين راستا اين منطقه به لحاظ ويژگي هاي محيطي داراي قابليت بالايي جهت انجام و توسعه فعاليت هاي كشاورزي وعملكردهاي اقتصادي–خدماتي وابسته به آن ميباشند

no abscract