تاثير كنترل خطاهاي آزمايشگاه باليني بر ايمني بيماران در آزمايشگاه‌هاي استان مركزي

از مطرح­ترين رويكردهاي مقابله با خطاهاي آزمايشگاه پزشكي FMEA است. هدف پژوهش حاضر تعيين تاثير كنترل خطاي آزمايشگاه باليني بر اساس اجراي FMEA بر ايمني بيماران در آزمايشگاه­هاي استان مركزي بود. روش كار: پژوهش حاضر از نوع هدف كاربردي، از لحاظ روش مداخله­اي شبه تجربي و از لحاظ گردآوري داده­ها مقطعي از نوع قبل- بعد بود. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد چك ليست ايمني بيمار سازمان جهاني بهداشت بود. جامعه آماري كارشناسان فني آزمايشگاه­هاي باليني بود كه بصورت تمام سرشماري در دو گروه نمونه مداخله و شاهد و به تعداد 71 نفر در هر گروه انتخاب شدند. داده­هاي پژوهش با آمار توصيفي و آزمون همبستگي اسپيرمن جهت بررسي همبستگي مقدار متغيرها قبل و بعد از مداخله و آزمون­ ويلكاكسون جهت تعيين تاثير كنترل خطاي آزمايشگاه باليني بر ايمني بيماران تحليل شد. از نرم افزار SPSS22 استفاده شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد بين ابعاد ايمني بيمار قبل و بعد مداخله همبستگي معني دار (05/0> p) و مثبت وجود دارد. مطابق نتايج آزمون ويلكاكسون، تاثير كنترل خطاي آزمايشگاه باليني بر ايمني بيماران و ابعاد آن يعني حاكميت و رهبري ايمني بيماران (001/0=p، 73/6-= z)، جلب مشاركت و تعامل بيماران و جامعه (001/0=p، 83/5-= z)، خدمات باليني ايمن و مبتني بر شواهد (001/0=p، 60/6-= z) و محيط ايمن (001/0=p، 109/6-= z) تاييد شد. نتيجه ­گيري: باتوجه به تاثيري كه كنترل خطاهاي آزمايشگاه بر ايمني بيماران داشته است، لذا به مديران آزمايشگاه­هاي استان مركزي پيشنهاد مي­گردد بر اجراي رويكرد FMEA تمركز نمايند تا نتايج قابل ملاحظه­اي در رابطه با ايمني بيماران در بلند مدت حاصل شود.

This Article has no Abstract.