مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي اثرات آنزيم ليزوزيم بر رهايش پلاسميد از نانو ذرات كيتوزان/پلاسميد

چكيده فارسي :

كيتوزان كه پليمر زيست تخريب پذير فاقد اثر سميت است، به عنوان وكتور DNA نيز مورد توجه قرار گرفته است. در اين پژوهش اثرات آنزيم ليزوزيم بر نانو ذرات كيتوزان/پلاسميد بررسي گرديد. روش كار: در اين پژوهش از روش ژله‌اي شدن براي ساخت نانو ذرات استفاده شد و پس از بررسي درصد لودينگ پلاسميد در نانو ذرات كيتوزان و همچنين بررسي ويژگي نانو ذرات، نانو ذرات تحت تيمار آنزيم ليزوزيم قرار گرفتند و اثرات هضم آنزيمي بررسي شد. يافته‌ها: نتايج اين بررسي نشان داد كه درصد لودينگ پلاسميد در نانو ذره 100% بود. اندازه، شاخص پراكندگي و پتانسيل زتا نانو ذرات به ترتيب 173 نانو متر، 292/0 و 08/10 ميلي ولت، مشخص گرديد. نتايج هضم آنزيمي نشان داد كه محلول حاوي ليزوزيم با غلظت µg 10 در ميلي ليتر و قدرت آنزيمي u/ml100 پس از 4 ساعت قادر به هضم نسبي نانو ذرات كيتوزان مي‌باشد ولي موجب رهايش كامل پلاسميد نمي‌شود. ولي پس از 24 ساعت موجب رهايش كامل پلاسميد از نانو ذرات مي‌شود. نتيجه‌گيري: با بررسي نتايج اين پژوهش و مقايسه آن با يافته‌هاي ساير پژوهش‌ها در مورد كيتوزان، مشخص مي‌شود، علاوه بر شرايط مطلوب براي عملكرد آنزيم ليزوزيم، عامل زمان نيز براي عملكرد آنزيم ليزوزيم در رهايش كامل DNA از نانو ذرات كيتوزان/پلاسميد اهميت دارد.