جنسيت و توسعه اجتماعات محله اي در ايران با تاكيد بر نيروهاي پيش ران و بازدارنده مورد شناسي: محله نعمت آباد تهران

Gender and community development in Iran with emphasize in driving force the case study: Nemat Abad Tehran

يكي از اهداف توسعه هزاره سازمان ملل متحد، ضرورت مشاركت زنان در ادراه امور شهر و محل زندگي شان است. از اين پژوهش حاضر سعي نموده است چارچوبي نظري براي تحليل رابطه بين برنامه ريزي توسعه اجتماعات محله اي و مشاركت زنان بر اساس سه مقوله نظري سرمايه اجتماعي، كنش جمعي و جنسيت در توسعه اجتماعات محلي را در سطح شهرها پي ريزي نمايد. شيوه تحقيق توصيفي تحليلي كه با ابزار پرسشنامه محقق ساخته اقدام به جمع آوري اطلاعات در خصوص نقش زنان در اداره محله اي به عنوان كوچكترين واحد مديريت شهري در ايران شده است. جامعه آماري زنان بالاي 18 سال محله نعمت آباد بوده كه تعداد 29 پرسشنامه به صورت تصادفي ساده تكميل گشت. از مدل آماري توبيت نيز براي تحليل آماري استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد ميزان مشاركت زنان در محله مورد مطالعه در فعاليت هاي اجتماع محوري بسيار پايين تر از مردان محله و در حدود 10 درصد است. در بين سه حوزه فعاليت هاي اجتماعات محلي يعني اداره محله، رفاه و شبكه اجتماعي و مسايل محيطي مشاركت زنان در حوزه اداره محله بسيار ناچيز است. در بعد كمك هاي زنان به فعاليت هاي اجتماع محور به لحاظ زماني، شاخص هاي ازدواج، وضعيت متوسط اقتصادي و شاغل بودن و در بعد كمك هاي مالي سواد، شاغل بودن بيشترين تاثير گذاري را دارند. در مجموع مي توان گفت كه كمك و مشاركت زنان در حوزه اجتماعات محلي در حوزه زمان بسيار بيشتر از بعد مالي و پولي مي باشد كه عدم استقلال مالي زنان شايد مهمترين دليل اين كمبود مشاركت است. همچنين شبكه اجتماعي، ازدواج، ميزان سواد، اشتغال مهمترين عناصر تاثيرگذار بر افزايش مشاركت زنان در توسعه برنامه هاي توسعه اجتماع محور است.

One of the UN Millennium Development Goals is womenchr('39')s participation in urban management. This article develops a theoretical framework for analyzing the relationship between community- based planning and women participation in cities. In this regard, collective action, social capital, and neighborhood as location for community planning are used. The framework identifies a series of variables that are theorized to affect a communitychr('39')s capacity to women participation. Method of study is analytical descriptive. The statistical population is women over 18 years old in Nematabad neighborhood. 29 questionnaires are distributed randomly. According to the findings it is recommended that, the strategy for development of community-based planning can be very effective in urban planning system in Iran as this strategy for host communities could bring about social welfare, justice, and socio- economic suitability. Also Social Network, marriage, education level, employment are the most important elements that affect womenchr('39')s participation in the development of community-driven development programs.