پديد آورندگان :
بدري گرگري، رحيم دانشگاه تبريز - دانشكده روا نشناسي و علوم تربيتي - گروه علوم تربيتي، تبريز، ايران , اديب، يوسف دانشگاه تبريز - دانشكده روا نشناسي و علوم تربيتي - گروه علوم تربيتي، تبريز، ايران , هاشمي، تورج دانشگاه تبريز - دانشكده روا نشناسي و علوم تربيتي - گروه علوم تربيتي، تبريز، ايران , عرفاني آداب، الهام دانشگاه تبريز - دانشكده روا نشناسي و علوم تربيتي - گروه علوم تربيتي، تبريز، ايران
كليدواژه :
برنامه يادگيري اجتماعي- هيجاني , كودكان قوي , احساس تعلق به مدرسه , محروم , برخوردار
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: احساس تعلق به مدرسه به‌عنوان ديدگاه افراد تعريف ميشود كه از طريق يادگيري اجتماعي-هيجاني بهبود مي‌يابد و باعث افزايش پيوند آنها با محيط مدرسه ميشود. هدف از انجام اين پژوهش ارزيابي اثربخشي برنامه يادگيري اجتماعي-هيجاني كودكان قوي بر احساس تعلق به مدرسه دانشآموزان ابتدايي مناطق محروم و برخوردار شهر همدان بود.
روش: اين پژوهش به روش نيمه‌آزمايشي و طرح مقايسه گروه‌هاي نابرابر انجام شد. جامعه آماري شامل دانشآموزان پسر پايه پنجم ابتدايي مناطق محروم و برخوردار شهر همدان در سال تحصيلي 97-1396 بودند كه از بين آنها 2 كلاس از مناطق محروم (51 دانش‌آموز) و 2 كلاس از مناطق برخوردار (45 دانش‌آموز) به‌صورت هدفمند انتخاب، و در هر منطقه يك كلاس درس در گروه آزمايش و يك كلاس درس در گروه گواه به‌صورت تصادفي جايدهي شد. آموزش برنامه يادگيري اجتماعي-هيجاني كودكان قوي در گروه‌هاي آزمايش طي 12 جلسه 60 دقيقه‌اي در طي 3 ماه اجرا شد. براي جمعآوري دادهها در مراحل پيشآزمون و پسآزمون از پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بري، بتي و وات (2004) استفاده شد.
يافته‌ها: نتايج تحليل كوواريانس عاملي نشان داد احساس تعلق به مدرسه و مؤلفه‌هاي حمايت معلم، مشاركت در اجتماع، رعايت عدالت و احترام در مدرسه، احساس مثبت نسبت به مدرسه، ارتباط فرد با مدرسه، و مشاركت علمي دانشآموزان گروه آزمايش بيشتر از احساس تعلق به مدرسه دانشآموزان گروه گواه است (9/05=(81 و 6)F و 0/05>P). همچنين نتايج نشان داد كه تأثير آموزش برنامه اجتماعي- هيجاني كودكان قوي بر احساس تعلق به مدرسه و مؤلفه‌هاي آن، در مناطق محروم و برخوردار، به يك ميزان است (1/10=(87 و 6)F وP>0.05).
نتيجه‌گيري: بر اساس يافته هاي مطالعه حاضر ميتوان چنين نتيجه گيري كرد در صورتي كه شرايط لازم براي رشد هيجاني، اجتماعي، رواني، و تحصيلي دانشآموزان فراهم شود، باعث بهبود احساس تعلق به مدرسه در آنها خواهد شد همچنين دانشآموزان اگر مورد مراقبت و حمايت از طرف مدرسه قرار گيرند، پيشرفت تحصيلي بالاتر و رفتارهاي پرخطر كمتري خواهند داشت.
چكيده لاتين :
Background and Purpose: Sense of connectedness with school is defined as individuals’ attitudes
that enhance their affinity with school environment and is improved through social-emotional
Learning. The current research aimed to assess the effectiveness of strong kids’ social-emotional
learning program in the sense of belonging to school of primary school students in Hamedan’s
affluent and deprived districts.
Method: The study was carried out by following quasi-experimental unequal groups design. To
choose the sample from the statistical population of male five graders in the academic year of 2017-
2018, the researcher selected four five-grade classes, purposively chosen from deprived (2 classes
and 51 subjects) and affluent (2 classes and 45 subjects) districts and randomly assigned as control
and experimental groups. As a pre-test, sense of belonging to school questionnaire (Brew, Beatty,
Watt, 2004) was administered, followed by the treatment which included 12 instructional sessions
(each continuing for 60 minutes in a 3-month period) and covered strong kids’ social-emotional
learning program for the experimental groups. Finally, the same questionnaire was administered as a
post-test across the four groups.
Results: The results indicated that sense of connectedness with school and its constituent components
(teacher support, engagement in the broader community, the observation of fairness and respect at
school, relatedness of self with school, academic engagement, positive sense to school) are higher in
experimental groups than those of control groups (p<.05). In addition, it was found that strong kids’
social–emotional instruction influenced sense of connectedness with school and its constituent
components (teacher support, engagement in the broader community, fairness and safety, relatedness
of self with school, academic engagement, and positive sense to school) equally benefitted the
students in deprived and affluent district’s students.
Conclusion: The staff who provide an environment that allows students to grow emotionally,
socially, mentally, and educationally, reinforce the sense of belonging to school. If the students feel
to be cared and supported by the school, they will have better educational progress and show a
decrease in risky behaviors.
