مقايسه ي تأثير گروه درماني مبتني بر نظام هاي خانواده ي بوئن و زوج درماني كوتاه مدت روابط ابژه بر افزايش سازگاري زناشويي زنان

سازگاري زناشويي اثرات چشمگير و پايداري بر سلامت جسمي و بهزيستي روانشناختي افراد متأهل مي‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه‌ اثربخشي گروه درماني مبتني بر نظريه‌ نظام‌هاي خانواده و زوج درماني كوتاه مدت روابط ابژه بر سازگاري زناشويي زنان انجام گرفت. روش كار: روش پژوهش شبه ‌آزمايشي و با بهره‌ گيري از طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه‌ آماري پژوهش شامل تمامي زنان داراي تعارض مراجعه ‌كننده به مراكز خدمات مشاوره و روانشناسي شهر تهران در سال 1397 بودند. از بين داوطلبان، 36 نفر با روش نمونه‌‌گيري در دسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفي در سه گروه (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل) جايگزين شدند. ابزار اندازه گيري مورد استفاده در اين پژوهش مقياس سازگاري دوتايي تجديد نظر شده‌ باسبي و همكاران (RDAS) بود كه هر سه گروه به اين مقياس در مرحله‌ پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري دو ماهه پاسخ دادند. براي گروه آزمايش اول مداخله گروه ‌درماني مبتني بر نظريه‌ نظام‌هاي خانواده و براي گروه دوم مداخله‌ گروه ‌درماني مبتني بر زوج‌ درماني كوتاه‌ مدت روابط ابژه در 16 جلسه‌ 120 دقيقه‌اي اجرا شد، درحالي ‌كه براي گروه كنترل مداخله‌اي ارائه نگرديد. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 25 و روش‌هاي آمار توصيفي و تحليل واريانس چند متغيره يك راهه استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل واريانس نشان داد گروه ‌درماني مبتني بر نظريه‌ نظام‌هاي خانواده و زوج ‌درماني كوتاه‌ مدت روابط ابژه به ‌طور معناداري باعث افزايش سازگاري زناشويي زنان شده و نتايج در دوره‌ پيگيري از ثبات لازم برخوردار بوده ‌است (05/0>p)، ولي بين دو گروه آزمايشي تفاوت معناداري مشاهده نشد (05/0

This Article has no English Abstract