عنوان مقاله :
مقايسه اولتراسونيك تغييرات تاندون آشيل و تعيين عوامل مرتبط در بيماران دياليزي مزمن و غير دياليزي
پديد آورندگان :
سبحاني فيروزآبادي، علي دانشگاه علوم پزشكي ايران، تهران , كيانمهر، ناهيد دانشگاه علوم پزشكي ايران، تهران , داودآبادي فراهاني، امير دانشگاه علوم پزشكي ايران، تهران , صامعي، اعظم دانشگاه علوم پزشكي كاشان، كاشان , حقيقي، انوشه دانشگاه علوم پزشكي ايران، تهران
كليدواژه :
اولتراسوند , تاندون آشيل , ضخامت تاندون , الاستوگرافي , بيماران دياليزي مزمن
چكيده فارسي :
مشكلات اسكلتي-عضلاني از جمله محدوديتهاي حركتي بيماران همودياليز ميباشد كه كيفيت زندگي آنها را تحت تأثير قرار ميدهد. در حال حاضر از سونوگرافي در ارزيابي تاندونهاي سطحي و ليگامانهايي كه متصل به مفصل است استفاده ميشود. مطالعه حاضر با هدف بررسي فراواني و ماهيت تغييرات تاندون آشيل به عنوان نمونهاي از درگيري تاندوني در بيماران مبتلا به نارسايي كليوي تحت همودياليز منظم تحت معاينه سونوگرافيك و عوامل مرتبط با آن انجام شد.
روش كار: مطالعه به روش مورد شاهد ميان افراد سالم و بيماران همودياليزي مراجعه كننده به بخش همودياليز بيمارستان آموزشي درماني رسول اكرم (ص) در مدت زمان يك سال (از فروردين 1396 الي فروردين 1397) انجام شد. 30 بيمار دياليزي و 30 فرد سالم وارد مطالعه شدند. معيارهاي ورود به مطالعه براي بيماران شامل موارد زير بود: ابتلا به بيماري نارسايي پيشرفته كليوي (ESRD) و انجام همودياليز منظم براي حداقل 6 ماه به صورت سه بار در هفته و در هر جلسه 4 ساعت. در صورت وجود موارد زير بيمار از مطالعه خارج گرديد: بيماري التهابي سيستميك مانند آرتريت روماتوئيد، لوپوس اريتماتو سيستماتيك به عنوان علت نارسايي كليه، تروماي قبلي و شكستگي استخوان، بيماري TB. گروه كنترل از ميان افراد سالم داوطلب انتخاب شدند. ارزيابي سونوگرافيك با استفاده از پروبهايي با اسكنرهاي پويا و Linear array با فركانس 12 مگاهرتز انجام گرديد.
يافتهها: در سونوگرافي تاندون در بيماران ضخامت و مساحت مديال و پروگزيمال آشيل راست و چپ مورد بررسي قرار گرفته و در دو گروه با يكديگر مقايسه شد. شاخصهاي اولتراسونيك قسمتهاي مختلف تاندون آشيل در تمام قسمتها در گروه بيماران از گروه افراد سالم بالاتر بود. البته اين تفاوت تنها در بخش مساحت پروگزيمال آشيل چپ از نظر آماري معنيدار بود. همچنين بهطور كلي شاخصهاي الاستوگرافي تاندون آشيل راست و چپ در گروه بيماران از گروه افراد سالم پايينتر بود. ارتباطي بين ميانگين الاستوگرافي تاندون آشيل راست و چپ با سن و PTH در گروههاي شركت كننده وجود نداشت.
نتيجهگيري: در نهايت يافتههاي بدست آمده از مطالعه نشان داد كه در گروه بيماران ضخامت و سطح مقطع تاندون آشيل راست و چپ بالاتر از گروه كنترل بود. همچنين بررسي شاخصهاي الاستوگرافي نشان دهنده كاهش الاستيسيته تاندون در بيماران دياليزي نسبت به افراد سالم بود
چكيده لاتين :
This Article has no English Abstract
عنوان نشريه :
علوم پزشكي رازي