تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تنظيم هيجاني و راهبردهاي كنار آمدن مبتلايان به اختلال اضطراب فراگير

The Effectiveness of Sensory Motor Integration on Gross Motor Skills of Students with Intellectual Disability

زمينه و هدف: مطالعات انجام شده نشان داده­اند كه تنظيم هيجان به شيوه شناختي و نوع راهبرد كنار آمدن مورد استفاده، از جمله عواملي هستند كه براي كنار آمدن با تنيدگي، اضطراب، و ترس ناشي از موقعيت‌هاي مختلف، اثرگذار هستند و هرگونه مشكل در استفاده از آنها، كيفيت زندگي افراد را به خطر مي‌اندازد. در اين راستا هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تنظيم هيجان و راهبردهاي كنار آمدن مبتلايان به اختلال اضطراب فراگير بود. روش: طرح پژوهش حاضر شبه­ آزمايشي از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي مبتلايان به اختلال اضطراب فراگير در دامنه سني 13 تا 15 سال مراجعه‌كننده به مراكز روان­شناسي و مشاوره شهر تهران در سال 1396 بود كه تعداد 30 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شده و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه (15 نفر در هر گروه) جايدهي شدند. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه تحت درمان مبتني بر پذيرش و تعهد قرار گرفته است و گروه گواه اين مداخله را دريافت نكرده است. داده‌هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌هاي تنظيم هيجان شناختي (گروس و جانان، 2003) و سبك‌هاي كنار آمدن با تنيدگي (جارويس، 1993) گردآوري شد. براي تحليل داده‌ها نيز از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره استفاده شد. يافته‌ها: نتايج به‌دست‌آمده نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد تأثير معناداري را بر مؤلفه‌هاي تنظيم هيجان و سبك‌هاي كنار آمدن افراد گروه آزمايش داشته است (0/01>P). همچنين اندازه اثر به­ دست آمده متغير تنظيم هيجان شناختي در مؤلفه ارزيابي مجدد 49%، سركوبي 53% ، مؤلفه كنار آمدن مسئله­ مدار 79%، و مؤلفه كنار آمدن هيجان­مدار 83% به دست آمده است. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته­ هاي به دست آمده مي­توان نتيجه گرفت كه روش درمان مبتني بر تعهد و پذيرش به افراد نحوه رويارويي و كنار آمدن هدفمند، مؤثر، و كارآمد را آموزش مي ­دهد و در نتيجه به آنها كمك مي‌كند كه ادراك بهتري از ظرفيت‌ها و توانايي‌هاي خود براي پاسخ‌دهي پيدا كند و شــيوه‌هاي بهتري براي غلبه بر موقعيت‌هاي تنش ­آور به ­كار ببرد.

Background and Purpose: Motor skills are essential skills for learning and success in school. Movement and learning are the source of all perceptions and learning. In relation to motor impairments in students with intellectual disability, motor-sensory integration is one of interventions that is consistent with perceptual-motor theories. The purpose of this study was to investigate the effect of motor sensory integration exercises on the gross motor skills of students with intellectual disability. Method: The present study was conducted with experimental design with pre-test, post-test, and follow-up period with control group. The study population consisted of all students with intellectual disability in Firoozabad city during the academic year of 2017-2018. The sample consisted of 30 students from this papulation (7-14 years old) who were selected by convenience sampling and then randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group received motor sensory integration training for 10 sessions (two days a week), while the control group did not receive any training. In this study, the Bruininks-Oseretsky Test of Motor Proficiency, was used as pre-test, post-test, and follow-up for data collection. Multivariate analysis of variance was used to analyze the data. Results: The results of the data analysis of this study showed that the intervention of motor sensory integration increased the scores of gross motor skills in the experimental group which remained stable after one month (P <0.001). Conclusion: According to the findings of this study, it can be concluded that the intervention based on motor sensory integration method has been able to control basic motions, maintaining body posture or balance, lateral superiority, movement and orientation movements, body awareness and imagery, and thus improve motor skills in students with intellectual disabilities.