مقايسه اثربخشي روش تدريس مشاركتي و روش تدريس سنتي بر اشتياق تحصيلى، خودكارآمدى تحصيلى و خودتنظيمى در دانش‌آموزان

Comparison of the Effectiveness of Participatory Teaching Method and Traditional Teaching Method on Academic Exercise, Self-efficacy and Self-Controlling in Students

پژوهش حاضر با هدف تعيين مقايسه اثربخشي روش تدريس مشاركتي و سنتي بر اشتياق تحصيلى، خودكارآمدى تحصيلى و خود تنظيمى در دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش، آزمايشي از نوع طرح‌هاي پيش‌آزمون - پس‌آزمون با يك گروه آزمايش و يك گروه كنترل بود. جامعه آماري در اين پژوهش، كليه پسران دانش‌آموز پايه هفتم بود كه در سال تحصيلي 98-1397 در ناحيه 2 شهر رشت در مدارس دولتي و غيرانتفاعي مشغول به تحصيل و طبق استعلام از اداره آموزش‌وپرورش تعدادشان 1320 نفر بود. گروه نمونه، 40 نفر از دانش‌آموزان پايه هفتم بودند، به شيوه تصادفي خوشهاي انتخاب و در دو گروه (كنترل و آزمايش) جايگزين شدند. ابتدا پرسشنامه هاي اشتياق تحصيلي فردريكز و همكاران (2004)، خودكارآمدي ميجلي و همكاران (2000) و خودتنظيمي بوفارد (1995) براي هر دو گروه اجرا شد (پيش‌آزمون). سپس آزمودنيهاي گروه مداخله، برنامه آموزش مشاركتي را در قالب 8 جلسه 90 دقيقهاي و هفته اي يك بار دريافت كردند؛ درحالي‌كه گروه كنترل روش سنتي تدريس ارائه شد. پس‌ازاين مرحله دوباره هر دو گروه با پرسشنامه ي مذكور مورد ارزيابي قرار گرفتند (پس آزمون). يافته ها نشان داد كه اجراي روش تدريس مشاركتي بر اشتياق تحصيلي، تأثير معناداري دارد (01/0>p)؛ اجراي روش تدريس مشاركتي بر خودكارآمدي، تأثير معناداري دارد (01/0>p) و اجراي روش تدريس مشاركتي بر خودتنظيمي، تأثير معناداري دارد (01/0>p). نتايج پژوهش نشان داد كه در مقايسه بين دو روش تدريس مشاركتي و روش تدريس سنتي؛ روش تدريس مشاركتي بر اشتياق تحصيلى، خودكارآمدى تحصيلى و خود تنظيمى در دانش‌آموزان اثربخش است. در روش تدريس مشاركتي فراگيران به جهت مشاركت در دسترسي به اطلاعات و محتواي آموزشي، باانگيزه و اشتياق تحصيلي بيشتري به روند يادگيري ميپردازند كه منجر به ارتقاء خودكارآمدي و خودتنظيمي آن‌ها ميشود.

The purpose of this study was to compare the effectiveness of the participatory and traditional teaching methods on academic etiquette, self-efficacy and self-regulation in students. The research method was a pretest-posttest design with a test group and a control group. The statistical population of this study was all boys of the 7th grade students who studied in the 2nd district of Rasht in the academic year 98-97 in public and non-governmental schools and 1320 people were in charge of the education department. The sample group, 40 students from the 7th grade, were selected randomly in cluster sampling and replaced in two groups (control and experiment). At first, self-esteem, self-efficacy and self-control questionnaires were used for both groups (pre-test). Subjects in the intervention group received a participatory training program in the form of 8 sessions of 90 minutes and one week, while the control group received the traditional teaching method. After this stage, both groups were evaluated by a questionnaire (retest). Findings showed that the implementation of participatory teaching method has a significant effect on academic eagerness (p <0/01); implementation of participatory teaching method has a significant effect on self-efficacy (p <0.01) and the implementation of participatory teaching method on self-regulation, Has a significant effect (p <0.01).