بررسي رابطه حمايت اجتماعي ادراك شده و سبك هاي دلبستگي با ترس از جرم در جامعۀ زنان بزهكار

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه حمايت ادراك شده و سبك هاي ادراك شده و سبك هاي دلبستگي با ترس از جرم در جامعۀ زنان بزهكار انجام گرفته است. روش پژوهش توصيفي – پيمايشي به لحاظ هدف، كاربردي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل زنان بزهكار استان تهران در سال 98 مي باشد. ابزار اصلي مورد استفاده در اين تحقيق، پرسشنامه هاي ترس از جرم تاندوگانا و ايلهان (2016)و حمايت اجتماعي ادراك شده (MSPSS) زيمنت و همكاران(1988) و پرسشنامه دلبستگي هازن و شيور (1987) است. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي، استنباطي از جمله تحليل واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشان داد بين حمايت اجتماعي ادراك شده و سبك هاي دلبستگي و ترس از جرم رابطه معنا دار در سطح (05/0>P) وجود دارد و بين متغير دلبستگي اجتنابي با ترس از جرم به صورت مثبت ؛ و بين سبك دلبستگي ايمن وحمايت اجتماعي ادراك شده (حمايت دوستان) با ترس از جرم به صورت منفي در سطح (01/0>P) رابطه وجود دارد. در نتيجه دريافت حمايت و احساس وجود منابع حمايتي يا حمايت ادراك شده در تقويت دلبستگي و تعهد و باور نسبت به هنجارهاي جامعه و در نهايت كاهش انحراف و جرم مؤثر خواهد بود.

this article has no abstract